Δ. Τεμπονέρας για Εργασιακό Νομοσχέδιο: Η κυβέρνηση «καίει στην πυρά» τα όνειρα εργαζομένων

Σε άρθρο του ο Πατρινός Εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας αναφέρει:

Κυβέρνηση ακραίας ευελιξίας και επισφάλειας

Παρά τις επιμέρους διατάξεις, με τις οποίες επιχειρεί η κυβέρνηση, να εμφανίσει το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, ως “παράδεισο” για τους εργαζομένους, ο πυρήνας του, παραμένει βαθιά αντιδραστικός.

Η κυβέρνηση των κ.Μητσοτάκη-Γεωργιάδη, με πρόσχημα την κύρωση της ευρωπαϊκής κοινοτικής οδηγίας 2019/1152 με την οποία ελάχιστη σχέση έχει το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, προωθεί την ακραία ευελιξία και επισφάλεια, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων:

1. Καταστρατηγείται έμμεσα το 8ωρο και τινάζονται στον αέρα τα χρονικά όρια εργασίας, μέσω της εισαγωγής της δυνατότητας παράλληλης απασχόλησης σε έτερο εργοδότη, που μπορεί να οδηγήσει σε 13ώρη εργασία μέσα στο 24ωρο, με ό,τι αυτό σημαίνει για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία σε μια χώρα, που οι ελεγκτικοί θεσμοί βρίσκονται σκόπιμα σε «αδρανή» λειτουργία.

2. Προωθούνται, τυποποιούνται και θεσμοποιούνται νέες ευέλικτες μορφές απασχόλησης (zero hour contracts και συμβάσεις κατά παραγγελία) που μετατρέπουν σε «λάστιχο» τον εργαζόμενο και τον προσαρμόζουν πλήρως στις ανάγκες της επιχείρησης. Ευελιξία για τις επιχιερήσεις, «ομηρία» για τους εργαζομένους με αμοιβές ψίχουλα που θα πρέπει να παραμένουν σε διαρκή ετοιμότητα, όποτε τους χρειαστεί ο εργοδότης, χωρίς να πληρώνονται για υπερωρίες, νυκτερινά, Κυριακές.

3. Ακυρώνεται στην πράξη για μεγάλες επιχιερήσεις, η υποχρέωση προαναγγελίας των υπερωριών(κατάθεση εγγράφου Ε8) και οι τροποποιήσεις ωραρίων, αν ενσωματώσουν στην λειτουργία τους, την ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία αρχίζει και ακρωτηριάζεται ή καθίσταται προαιρετική.

4. Ποινικοποιείται η απεργία και η συνδικαλιστική δράση, με την εισαγωγή βαρύτατου προστίμου και ποινής φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς.

5. Προωθείται το 6ήμερο, το οποίο επεκτείνεται σε όλους τους κλάδους των επιχειρήσεων(ισχύει ήδη στον επισιτισμό-τουρισμό), γεγονός που αναμένεται να επηρεάσει την καθημερινότητα των εργαζομένων, τον θεσμό της οικογένειας και την ψυχική υγεία των εργαζομένων και συνεπακόλουθα, να οξύνει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας.

6. Οροθετείται δήθεν η περίοδο της μαθητείας (δοκιμαστική περίοδος – δόκιμος εργαζόμενος) σε 6 μήνες χωρίς όμως να αλλάζει την ελάχιστη υποχρέωση των 12 μηνών προϋπηρεσίας ως προϋπόθεση για θεμελίωση δικαιώματος σε αποζημίωση απόλυσης. Όποιος απολύεται πριν τους 12 μήνες (όπως και σήμερα) δεν έχει θεμελιωμένο δικαίωμα σε αποζημίωση απόλυσης.

7. Η διευθέτηση του ωραρίου («νόμος Χατζηδάκη») θα γίνεται πλέον με ατομική σύμβαση εργαζόμενου – εργοδότη(δλδ του εργοδότη!) χωρίς να απαιτείται προηγούμενο «αίτημα» του εργαζόμενου. Τα απλήρωτα «10ωρα Μητσοτάκη» θα συμφωνούνται λέει μεταξύ των μερών, ωσάν αυτά να είναι ισότιμα!

Η κυβέρνηση ουσιαστικά λειτουργώντας ως «πλασιέ» συγκεκριμένων συμφερόντων της βαριάς βιομηχανίας, των κατασκευαστικών εταιριών, των μεταφορών και των υπηρεσιών εστίασης (catering) συνεχίζει στο γνωστό νεοφιλελεύθερο δρόμο, που άνοιξε πριν από 2 χρόνια, με τις απλήρωτες υπερωρίες, την μείωση των προστίμων για την εργοδοτική αυθαιρεσία, τη διάλυση του ΣΕΠΕ, την απελευθέρωση των απολύσεων κλπ.

Την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη συζητά για μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών (35ωρο) και για περισσότερο κρατικό παρεμβατισμό-προστασία στην εργασία, ως μοχλό ανάπτυξης, η ελληνική κυβέρνηση κάνει αυτό που ξέρει καλά:

«Καίει στην πυρά» τα όνειρα και τις ελπίδες των εργαζομένων”.