Η παρουσίαση του νέου βιβλίου του κ. Αλέξη Τσίπρα ξανανοίγει μια πληγή που δεν έχει επουλωθεί: τη συζήτηση για μια περίοδο πολιτικής ανευθυνότητας, οικονομικής καταστροφής και θεσμικής παραμόρφωσης που σημάδεψε τη χώρα.
Ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία λέγοντας ότι «έκανε λάθη» ή ότι οι συνεργάτες του δεν ήταν οι κατάλληλοι. Όμως, όπως έχει επισημάνει ο Κυριάκος Βελόπουλος —και αυτό είναι η ουσία:
το πρόβλημα δεν είναι ότι έκανε λάθη.
Το πρόβλημα είναι ότι ομολογεί πως δεν ήξερε.

Και όταν ένας Πρωθυπουργός δεν ξέρει, πληρώνει ο λαός.
Και πληρώσαμε όλοι.
1. Η θεσμική εκτροπή του δημοψηφίσματος, η μεγαλύτερη απώλεια εμπιστοσύνης
Ο ελληνικός λαός ψήφισε ΟΧΙ.
Ο Πρωθυπουργός το έκανε ΝΑΙ.
Αυτό δεν είναι πολιτική επιλογή.
Είναι παραβίαση της λαϊκής εντολής, η σοβαρότερη της Μεταπολίτευσης.
Πώς μπορεί ένας πολιτικός να ζητά σήμερα εμπιστοσύνη, όταν ο ίδιος καταπάτησε την καθαρότερη εντολή που του έδωσε ο λαός;
2. Η Συμφωνία των Πρεσπών, μια παραχώρηση που δεν ξεχνιέται
Ο κ. Τσίπρας υπέγραψε μια συμφωνία που παραχωρεί όνομα, ταυτότητα και γλώσσα.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης το έχει πει ξεκάθαρα:
Πρόκειται για ιστορικό λάθος με εθνικές συνέπειες.
Η ταυτότητα δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Και όμως παραδόθηκε.
3. Το οικονομικό κόστος: 80 δισ. ζημιά, capital controls και μια δεκαετία αβεβαιότητας
Η περίοδος 2015–2019 στοιχίζει ακόμη σε επιχειρήσεις, επαγγελματίες και νοικοκυριά.
- Capital controls και τραπεζικό κλείδωμα
- 80 δισ. κόστος από λανθασμένους χειρισμούς
- επενδυτική ασφυξία
- υπερφορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών
- φυγή κεφαλαίων και νέων ανθρώπων
- κατάρρευση εμπιστοσύνης στις τράπεζες, που ΔΕΝ έχουν επιστρέψει στην κανονικότητα έως σήμερα
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας μπορεί να άφησε πίσω του το άγχος εκείνης της εποχής.
Οι πολίτες όμως ζουν ακόμη με τις συνέπειές του.
4. Οι πλειστηριασμοί, η μεγαλύτερη εξαπάτηση της μεσαίας τάξης
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη με τη δέσμευση ότι «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Στην πράξη;
Την ώρα που ο κ. Τσίπρας διαβεβαίωνε δημόσια ότι δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί,
οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είχαν ήδη ξεκινήσει.
Και συνεχίστηκαν με συστηματικό τρόπο.
Πρόκειται για την πιο σκληρή διάψευση πολιτικής υπόσχεσης απέναντι σε:
- χιλιάδες νοικοκυριά,
- μικρομεσαίους επαγγελματίες,
- ανθρώπους που πίστεψαν ότι προστατεύονται.
Πώς να εμπιστευθεί κανείς έναν πολιτικό που έταξε προστασία στους αδύναμους
και ταυτόχρονα υπέγραψε το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει μαζικούς πλειστηριασμούς;
Αυτό δεν είναι μόνο πολιτική ασυνέπεια.
Είναι ζήτημα αξιοπιστίας.
5. Μια κυβέρνηση απειρίας και ιδεοληψίας, που έδωσε τη σκυτάλη σε μια ακόμη χειρότερη κυβέρνηση
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γεμάτη άγνοια και πειραματισμούς, άνοιξε τον δρόμο στον κ. Μητσοτάκη.
Και ο λαός βρέθηκε στη μέγγενη δύο αποτυχημένων μοντέλων:
- του αφελούς λαϊκισμού
- και του ψυχρού τεχνοκρατικού αυταρχισμού
Η μεσαία τάξη χτυπήθηκε δύο φορές:
πρώτα από τον ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από τη ΝΔ.
6. Το ενδεχόμενο νέου κόμματος: η ανακύκλωση μιας αποτυχίας
Ακούγεται ότι ο κ. Τσίπρας εξετάζει νέα πολιτική κίνηση.
Το ερώτημα είναι απλό:
Τι ακριβώς θα προσφέρει σήμερα ένας άνθρωπος που ομολογεί ότι τότε δεν ήξερε
και τώρα ζητά να τον εμπιστευθούμε ξανά;
Η χώρα δεν χρειάζεται νέο κόμμα παλιών προσώπων.
Χρειάζεται:
- σταθερότητα,
- αλήθεια,
- ευθύνη,
- σοβαρή εθνική πολιτική.
Όχι άλλες αυταπάτες.
Δεν χρειάζεται να αγοράσουμε το βιβλίο του κ. Τσίπρα για να μάθουμε τι συνέβη.
Το ζήσαμε.
Το πληρώσαμε.
Και συνεχίζουμε να το πληρώνουμε.
Το πραγματικό αίτημα του ελληνικού λαού σήμερα δεν είναι η νοσταλγία ούτε η ανακύκλωση παλιών ηγεσιών.
Είναι να υπάρξει μια πολιτική δύναμη που μιλά καθαρά και πράττει υπεύθυνα.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από αλήθειες, όχι από διορθωμένες αυτοβιογραφίες.
Δημήτρης Γ. Παλούμπης
Πολιτευτής Ν. Αχαΐας – Ελληνική Λύση













