Το Πολιτικό Θερμόμετρο Ανεβαίνει: Νέα Ρεύματα, Νέα Διλήμματα, Νέα Ελλάδα

Άρθρο του Νίκου Ι. Νικολόπουλου, Προέδρου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος

Οι δημοσκοπήσεις και η αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη. Εδώ δεν χρειάζονται πολλά: η κοινωνία βράζει. Το καζάνι έχει καπάκι, αλλά ο ατμός πιέζει. Εμφανίζονται δυναμικές που οι μηχανισμοί δεν είχαν λογαριάσει. Υποθετικά σενάρια καθόδου νέων σχηματισμών προκαλούν μετακινήσεις πέρα από τις κλασικές ζώνες. Δεν είναι μόνο η αριστερά που ανασυντάσσεται με ενδεχόμενο εγχείρημα Τσίπρα. Δεν είναι μόνο ο δεξιός χώρος που βλέπει στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά έναν πόλο με αναφορά σε εθνικά και κοινωνικά αντανακλαστικά. Είναι και η έκρηξη ενός υπερκομματικού κύματος, προσωποποιημένου στη Μαρία Καρυστιανού, που δεν «ανήκει» εύκολα σε κουτάκια. Εκεί βρίσκεται το μήνυμα: ο λαός δεν ψάχνει απλώς σημαίες. Ψάχνει αλήθεια, δικαιοσύνη, προστασία της ζωής – από τα Τέμπη ως την καθημερινή ασφάλεια – και αξιοπρέπεια στην κρατική λειτουργία.

Ας δούμε καθαρά τα ευρήματα που συζητούνται: σε σενάρια όπου κατέρχονται μαζί Τσίπρας, Καρυστιανού και Σαμαράς, η ΝΔ μένει μεν πρώτη, αλλά χωρίς «ζώνη ασφαλείας». Οι αναποφάσιστοι πέφτουν, οι ροές πυκνώνουν, τα «στρατόπεδα» χαλαρώνουν. Ένα υποθετικό κόμμα Καρυστιανού εκδηλώνει εμβέλεια από το κέντρο ως την αριστερά και στους πολιτικά «απροσδιόριστους», δείχνοντας ότι η κοινωνία ζητά «νέα γλώσσα». Ένα υποθετικό κόμμα Σαμαρά συλλέγει απογοητευμένους από τη δεξιά, με έμφαση στο πατριωτικό και θεσμικό αφήγημα. Και, την ίδια στιγμή, οργανισμοί μετρήσεων που κάποτε έπαιζαν με την «αυταρέσκεια» του συστήματος φτάνουν στο σημείο να ρωτούν αν προτιμάς «Μητσοτάκη ή χάος», για να λάβουν την απάντηση-ράπισμα: «Καλύτερα χάος από το ψευδο-τάξη της απάτης». Μπορεί να υπερβάλλω; Μπορεί. Αλλά όταν το 42% σε ένα τέτοιο κάδρο επιλέγει «χάος», το πολιτικό μήνυμα είναι εκκωφαντικό: «Σταματήστε να εκβιάζετε με ψευδοδιλήμματα. Δώστε λύσεις».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πρώτον, ότι η κοινωνία έχει ξεπεράσει το μοντέλο «επικοινωνώ άρα υπάρχω». Θέλει αποτέλεσμα, καθαρότητα, λογοδοσία. Δεύτερον, ότι τα εθνικά θέματα και τα σκάνδαλα συνθέτουν πυροκροτητή: όταν βλέπεις «ΟΠΕΚΕΠΕ Νο2» και, την ίδια στιγμή, φημολογούμενη «Πρέσπα του Αιγαίου», τότε το «Μητσοτάκης ή χάος» γίνεται μπούμερανγκ. Τρίτον, ότι ένα συντηρητικό-λαϊκό, πατριωτικό-κοινωνικό ρεύμα, που εμείς οι Χριστιανοδημοκράτες εκφράζουμε με συνέπεια, έχει χώρο να μιλήσει και να ενώσει – όχι να διχάσει.

Οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες δεν έμαθαν να σιωπούν. Δεν έμαθαν να πηγαίνουν όπου φυσάει ο άνεμος. Στα μεγάλα διλήμματα, σταθήκαμε πάντα στην πλευρά του λαού και της πατρίδας. Συνεργαστήκαμε όταν χρειαζόταν να υπηρετηθεί ένα εθνικό πλαίσιο δράσης, χωρίς να διαπραγματευθούμε την αυτονομία μας και την ιδεολογική καθαρότητα. Πληρώσαμε και κόστος όταν είπαμε «όχι» στα μνημόνια που τσάκιζαν την κοινωνία. Δεν μας νοιάζει η καρέκλα, μας νοιάζει η αλήθεια. Και τώρα, που ο τόπος μπαίνει σε νέα φάση, το ίδιο θα πράξουμε: θα μιλήσουμε καθαρά, θα συγκρουστούμε όπου πρέπει, θα προσφέρουμε σχέδιο.

Ποιο είναι το σχέδιο; Για τα εθνικά: πολιτική αποτροπής με πυρήνα το διεθνές δίκαιο, όχι «ατζέντα χαμόγελων». Ξεκάθαρη γραμμή: Χάγη μόνο για οριοθέτηση, τίποτε άλλο στο «πακέτο». Καμιά συζήτηση για αποστρατιωτικοποίηση, κανένα «ειδικό καθεστώς» που ακυρώνει δικαιώματα. Για το Αιγαίο: ενεργητική παρουσία, ασκήσεις, συμμαχίες ουσίας, και μπροστά η κυριαρχία μας χωρίς αστερίσκους. Για την Κύπρο: τέλος τα ατέρμονα «σχήματα». Ψηφίσματα ΟΗΕ, ενιαίο νομικό πλαίσιο, πίεση επί της κατοχικής δύναμης, όχι στα ίσα με το θύμα.

Για το Ουκρανικό και το PURL: ναι στις συλλογικές αποφάσεις της Συμμαχίας, αλλά με ρήτρες που θωρακίζουν την Ελλάδα – αντισταθμιστικά ουσίας, αναβάθμιση ελληνικών δυνατοτήτων, όχι λευκές επιταγές. Κάθε ευρώ που δίνουμε «εκεί», να αντιστοιχεί σε ισχύ «εδώ». Κάθε υπογραφή, να περνά από το φίλτρο της Βουλής και της κοινωνίας. Το κράτος δεν είναι γραφείο δημοσίων σχέσεων, είναι θεσμός που λογοδοτεί.

Για τη διαφθορά και το κράτος δικαίου: ανεξάρτητες αρχές που δεν είναι παράρτημα του Μαξίμου, Εθνικός Εισαγγελέας Διαφθοράς με θητεία που δεν «κουμπώνει» με κυβερνητικά ημερολόγια, ψηφιακή ιχνηλάτηση ροών χρημάτων παντού – από ΟΠΕΚΕΠΕ ως τα Ταμεία, από τις προμήθειες μέχρι τις ΜΚΟ. Και, κυρίως, προσωπική ευθύνη: όταν υπουργός, βουλευτής ή κρατικός λειτουργός μετέρχεται μεθοδεύσεις, δεν θα περιμένουμε «να ωριμάσουν οι συνθήκες». Θα ζητούμε τώρα παραιτήσεις, τώρα έρευνες, τώρα ευθύνες.

Για την οικονομία: φτάνει πια με την «ευημερία δεικτών» και τη φτώχεια νοικοκυριών. Αν έχετε χρήματα για PURL, έχετε για παιδεία, υγεία, ασφάλεια, πολιτική προστασία. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι γενναιόδωρη έξω και πλεονασματικά ολιγαρκής μέσα. Οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο το «success story» που δεν πληρώνει τους λογαριασμούς τους. Χρειαζόμαστε φορολογική δικαιοσύνη, ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, παραγωγική ανασυγκρότηση με άξονα τη μεταποίηση, την αγροτική παραγωγή και την καινοτομία. Κι ένα κράτος που αφορά όλους, όχι μόνο όσους έχουν «τηλέφωνα».

Στην Ελλάδα της κρίσης εμπιστοσύνης, ο λόγος πρέπει να ξαναγίνει συμβόλαιο τιμής. Όταν σου λένε «Μητσοτάκης ή χάος», απάντησε: «Θέλω κράτος δικαίου, όχι χάος. Θέλω αλήθεια, όχι προπαγάνδα. Θέλω πατρίδα ασφαλή, όχι χώρα-διαφημιστικό». Μη δέχεσαι τα ψευτοδιλήμματα. Ζήτα σχέδιο. Ζήτα λογοδοσία. Ζήτα ανθρώπους που δεν φοβούνται να πουν «έκανα λάθος» και ξέρουν να λένε «όχι» εκεί που πρέπει.

Επιστρέφω στο ΟΠΕΚΕΠΕ Νο2. Θα ακουστούν πολλά. Θα εμφανιστούν «πληροφορίες», «κύκλοι», «ανώνυμες πηγές». Εμείς θα μείνουμε σταθεροί: ονοματεπώνυμα, έγγραφα, διαδικασίες. Αν κάποιοι βουλευτές έπαιξαν ρόλο, θα τον μάθουμε. Αν υπουργικά γραφεία «διόρθωσαν» αποφάσεις, θα το δούμε. Αν χρήματα έφυγαν εκεί που δεν έπρεπε, θα ζητήσουμε να γυρίσουν και να αποδοθούν ευθύνες. Και να το πω καθαρά: δεν μας ενδιαφέρει το «πολιτικό κόστος». Μας ενδιαφέρει να μη γίνει η Ελλάδα χώρα όπου η διαφθορά θεωρείται «παράπλευρη απώλεια» της ανάπτυξης. Αν είναι να διαλέξουμε, διαλέγουμε καθαρή πατρίδα, όχι γρήγορα νούμερα.

Αλήθεια – Αποτροπή – Λογοδοσία. Αυτές είναι οι τρεις λέξεις που συμπυκνώνουν το νέο πολιτικό αίτημα. Αλήθεια στο Ουκρανικό: τι δίνουμε, τι παίρνουμε, τι προστατεύουμε. Αποτροπή στα εθνικά: κανένα «χαμόγελο» δεν αντικαθιστά το δίκαιο και τη δύναμη. Λογοδοσία στα σκάνδαλα: «ΟΠΕΚΕΠΕ Νο2» δεν θα γίνει «ΟΠΕΚΕΠΕ Νο3». Θα γίνει υπόθεση Δικαιοσύνης, ονομάτων, ευθυνών.

Όσο υπάρχω δημόσια, δεν θα σωπάσω μπροστά στο άδικο. Δεν θα στρογγυλέψω μπροστά στην απειλή. Δεν θα κρύψω πίσω από τη λέξη «συμμετρία» εκεί όπου υπάρχει ασυμμετρία ισχύος και δικαίου. Είμαι εδώ για να υπηρετώ. Είμαι εδώ για να συγκρούομαι όπου χρειάζεται. Είμαι εδώ για να ενώσω όσους θέλουν να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα της αξιοπρέπειας.