Οι στιγμές “μοναξιάς” ενός επικεφαλής… Η αισιοδοξία, η αγωνία και η αδρεναλίνη του προεκλογικού αγώνα

Κάποιος πολιτικός σε στιγμή ανακοίνωσης αποτελεσμάτων που μάλιστα ήταν νικηφόρα για εκείνον, εν μέσω κόσμου που μπαινό-βγαινε στο γραφείο του, μου είχε πει:

“Όσο κόσμο κι αν βλέπεις αυτή τη στιγμή, ξέρεις πόσο απέραντη είναι η μοναξιά που νιώθω; Γιατί αναμετριέμαι με τον εαυτό μου. Όσα έκανα, πώς τα έκανα, αν μπορούσα ή έπρεπε να είχα κάνει κάτι αλλιώς ή όχι”.

Αυτή του η φράση είναι πιθανό ότι αντιπροσωπεύει, λίγο-πολύ, το συναίσθημα όλων των υποψηφίων αν αυτοί είναι στην “πρώτη γραμμή” του αγώνα. Αν ηγούνται μιας προσπάθειας.

Ίσως και να είναι το ίδιο και για τον Χρήστο Γούτο ο οποίος φωτογραφήθηκε τη στιγμή που ετοιμάζεται για την επίσημη κατάθεση του συνδυασμού του. Ενός συνδυασμού που θα έχει πολλούς υποψηφίους και καλύπτει όλες τις τοπικές κοινότητες. Παντού θα έχει υποψηφίους!

Η χαρά και αισιοδοξία συνυπάρχουν με την αγωνία και την υψηλή αδρεναλίνη του προεκλογικού αγώνα που συνεχίζεται.

Πάντως ο κ. Γούτος δείχνει ότι έχει βάλει τα “πολύ δυνατά” του. Η κάλπη θα δείξει…