Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ -Οικολογία για την Ημέρα Περιβάλλοντος: “Υφαρπαγή των κοινών αγαθών με ολίγον πράσινο”…

Την ανάγκη να αντισταθεί η κοινωνία στην υφαρπαγή της γης και των κοινών αγαθών από τις κυβερνητικές πολιτικές και από τα κερδοσκοπικά funds τονίζουν οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ -Οικολογία. Και προσθέτουν ότι μόνο πραγματικές οικολογικές επιλογές και όχι αυτές που πλασάρονται με… ολίγον πράσινο μπορούν να απαντήσουν στα σημερινά οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα περιβάλλοντος οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Οικολογία επισημαίνουν ότι κάθε τέτοια Ημέρα βρίσκει το περιβάλλον όλο και πιο υποβαθμισμένο, ενώ ιδιαίτερα αναβαθμισμένη βρίσκει την επικοινωνιακή πολιτική όσων εμπλέκονται πολιτικά ή επενδυτικά με την καταστροφή του. Το πρασίνισμα της αιτίας υποβάθμισης που την κάνει συχνά να φαίνεται αναγκαία, η απασχόληση των πολιτών σε μια πολλά υποσχόμενη επένδυση και το πλασάρισμα μιας επένδυσης ως ανάπτυξη βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων και του ανταγωνισμού στις αγορές του κόσμου είναι το τρίπτυχο στο οποίο επενδύουν για την αποδοχή της. Κι είτε αυτή υπάρξει είτε όχι, η επένδυση ξεκινά και οι δημόσιοι πόροι υποθηκεύονται για δεκαετίες.

Η χρόνια υποβάθμιση του σιδηρόδρομου έναντι της πρόταξης των μεγάλων οδών και της αυτοκίνησης, η άλωση της δημόσιας ορεινής γης από τις μεγάλες εταιρείες κατασκευής και παραγωγής αιολικής ενέργειας, η αλλαγή χρήσης παραγωγικής γης για την εγκατάσταση μεγάλων φωτοβολταϊκών σταθμών, η απειλή καταστροφής των προστατευόμενων υδάτινων πόρων της χώρας από πλωτά φωτοβολταϊκά, παράλογες αντλησιοταμιεύσεις και εκτροπές, η παράδοση της νησιωτικής γης, του πολύτιμου λιγοστού νερού και του απαράμιλλου τοπίου της στην υπερδόμηση και στον υπερτουρισμό, η καταστροφή του δασικού πλούτου από την έλλειψη δασοπροστασίας, τις πυρκαγιές και το AntiNERO, οι εξορύξεις υδρογονανθράκων και οι σχεδιαζόμενοι σταθμοί αποθήκευσης CO2 και LNG, η μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική, στην εκ νέου απειλούμενη Θράκη και στη Χίο, η αυξανόμενη ατμοσφαιρική ρύπανση στα μεγάλα αστικά κέντρα από βιομηχανίες, κυκλοφοριακό, καύση σκουπιδιών, κρουαζιερόπλοια, η συνεχής παραβίαση της ελληνικής και ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών, το κλείσιμο του ματιού στην πυρηνική ενέργεια συμβαίνουν ταυτόχρονα και συστηματικά.

Δεν πρόκειται για λάθη ή αστοχίες, δεν πρόκειται για απειρία των αρμοδίων ή για την κακιά στιγμή. Συμβαίνουν εξαιτίας συγκεκριμένων κυβερνητικών επιλογών με στόχευση και στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, της ανθεκτικότητας, της εποχής της κλιματικής αλλαγής και της κυκλικής οικονομίας. Και συχνά σκανδαλωδώς αυτό το ολίγον πράσινο στην αιτιολογία τις εντάσσει και στα κατάλληλα οικονομικά πακέτα στήριξης από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους! Πρόκειται για μια πρωτοφανή επίθεση στον φυσικό και κοινωνικό πλούτο της χώρας από τη νεοφιλελεύθερη, ληστρική και ακραία κερδοσκοπική πολιτική της κυβέρνησης και των συνεργατών της, που ενώ πλασάρεται ως πατριωτική, προσφέρει στους διεθνείς ομίλους ό,τι εθνικό μπορεί να ξεπουλήσει.

Μέχρι στιγμής διασώζεται ό,τι καταφέρνουν με πολύ κόπο ευσυνείδητοι πολίτες που αντιστέκονται στην καταστροφή και στα “καθρεφτάκια” των υποσχόμενων επενδυτών. Και αυτή η αντίσταση είναι που πρέπει να γίνει μαζικότερη, εκτενέστερη και πιο δυναμική σε κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς αγώνες, στους αγώνες για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στη χώρα, στους αγώνες για να συνεχίσει να υπάρχει υγιές φυσικό περιβάλλον και δημόσια αγαθά ενάντια στην υφαρπαγή τους και στην παράδοση της κοινωνίας στα εγχώρια και διεθνή οικονομικά συμφέροντα.