O άνθρωπος που δεν τον έδειρε κανείς

Εκτός ἀπό παλαιστής τοῦ κάτς, ὁ ᾿Απόστολος Σουγκλάκος ἦταν πρωταγωνιστής καί ἐμψυχωτής τοῦ παλαιοῦ καί νεοτέρου ἑλληνικοῦ κινηματογράφου. ῎Αν καί ξεκίνησε ὡς τερματοφύλακας στόν ῎Αρη Πειραιῶς , μεταπήδησε συντόμως  στό χῶρο τῆς πυγμαχίας.
῾Η φιλμική του καριέρα ξεκίνησε στά 1963  ὅταν ἀνέλαβε ἕνα μικρό ρολάκι στήν ταινία <<῾Ο δρόμος μέ τά κόκκινα φώτα>>. ῎Εκτοτε συμμετεῖχε σέ ἀρκετές παραγωγές τῆς περιόδου σέ μικρούς ρόλους κυρίως τοῦ παλαιστοῦ ἤ τοῦ μπράβου. Βέβαια ὁ Λάμπρος Κωνσταντάρας πρόλαβε καί τόν ἔδειρε  στήν ταινία <<῾Ο τρελλός τά χει 400>> -(1968) ἐκεί ὄπου ὁ ᾿Απόστολος ὑποδύετο ἕναν ὀπαδό κάποιου τρελλοῦ (Δ. Νικολαϊδης) ὁ ὁποῖος περιφέρετο στό πάρκο και παρακινοῦσε τούς ὀπαδούς του : ῎Ανθρωποι, ἐλάτε μαζί μου στή ζούγκλα….. ῎Εκτοτε ἀκολούθησαν καί ἄλλες ταινίες στό πλευρό του Θανάση Βέγγου,τοῦ Κώστα Βουτσᾶ ἀλλά καί τῆς Ρένας Βλαχοπούλου (Ρένα, νά ἡ εὐκαιρία-1981) ὅταν ὁ πάλαι ποτέ κραταιός ἐμπορικός κινηματογράφος εἶχε δώσει τή θέση του στίς βιντεοκασέτες.
Εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἀπολύτου ἀκμῆς τοῦ ᾿Αποστόλου. Χαρακτηριστικό ἐκτόπισμα, μπάσα φωνή , τριχωτό στέρνο πού ὑπεδύθη μέχρι καί τόν …ἐραστή σέ ταινίες τῆς ἐποχῆς. ᾿Αγαπητός τόσο στό κοινό ὄσο καί μεταξύ τῶν συνεργατῶν του. Γυρίζει δεκάδες κασέτες ἄλλοτε ὡς παλαιστής, ἄλλοτε ὡς προστάτης ἤ ἔμπορος ναρκωτικῶν λαμβάνοντας πλέον πανάξια μία θέση στό πάνθεον τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς χαρακτηριστικῆς ἐκείνης περιόδου τῆς δεκαετίας τοῦ ’80.
Οἱ νεότεροι τόν ἐνθυμοῦνται ἔκ τῆς συμμετοχῆς του στό σήριαλ <<Μέν καί δέν>> ἀλλά καί στό <<Κωνσταντίνου καί ῾Ελένης>> ὄπου ὑπεδήθη τό βοηθό χασάπη Μητσάρα στό πλευρό τοῦ Σπύρου Μπιμπίλα.
῾Ο ᾿Απόστολος Σουγκλάκος ἔφυγε απ’ τη ζωή στα 56 του χρόνια , κατόπιν πολυημέρου νοσηλεῖας του στό νοσοκομεῖο «᾿Ερρίκος Ντυνάν». Εἶχε προηγηθεῖ ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο κατά τή διάρκεια γυρισμάτων τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς στή Ρόδο.

Κωνσταντίνος Τσιαγάς