
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ – Δικηγόρου και Ειδικού Γραμματέα Ιστορικής Εταιρείας Αιγιαλείας Ι.Λ.Ε.Α.
24 Ιουνίου 1827, η επέτειος της Μάχης του Μ. Σπηλαίου. Της νίκης των μοναχών και οπλαρχηγών επί του Ιμπραήμ!
Βρέθηκα χθες, 6 Ιουλίου (που κατ΄εξαίρεση φέτος εορτάσθηκε η επέτειος) στην ιστορική Μονή, στις πανηγυρικές εκδηλώσεις.
Το πρωινό δροσερό αεράκι ήταν ανακουφιστικό μέχρι ν΄ ανέβουμε στους «πρόποδες» του βράχου, στα σκαλιά του μοναστηριού. Αρκετούς επισκέπτες και από το Αίγιο είδα. Στο Καθολικό, με τις υπέροχες παλιές αγιογραφίες, η Θ. Λειτουργία, παρουσία επισήμων και χοροστατούντος του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Ιερώνυμου, ο οποίος μίλησε εύστοχα, για το σημαντικό ρόλο της Εκκλησίας στην τότε εποχή αλλά και στο «σήμερα» κάνοντας επιτυχείς συνδέσεις των ιστορικών περιόδων με λίγα αλλά μεστά λόγια και με μηνύματα προς.. πολλαπλούς αποδέκτες για την πατρίδα μας και την ορθόδοξη πίστη μας.
Μετά και τον πανηγυρικό της ημέρας στο προαύλιο της Μονής της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας, ακολούθησε η αναπαράσταση της Μάχης που παρακολούθησαν με ενδιαφέρον και συναισθήματα Εθνικής έξαρσης πολλοί προσκυνητές από Καλάβρυτα, Αίγιο, Πάτρα και Αθήνα.
Μου έκανε εντύπωση το εξής: Οι ηρωικοί καλόγεροι που φόρεσαν φουστανέλλες πάνω από τα ράσα (!) και πήραν στα χέρια τους τα καριοφίλια, μαζί με τους οπλαρχηγούς της περιοχής και λίγους απλούς στρατιώτες κατάφεραν να διώξουν (!) τον Ιμπραήμ, τον … ανίκητο, από τα ιερά χώματα του μοναστηριού, του παλαιότερου στη χώρα! Άναψαν, λοιπόν, μικρές-μικρές εστίες φωτιάς στην πλαγιά κι αυτοί ανεβασμένοι στα δέντρα σκότωσαν 650 Αιγύπτιους που από τον καπνό δεν έβλεπαν μπροστά τους! Φοβερό στρατήγημα. Κι έτσι, μετά από σκληρή μάχη ταπείνωσαν το στράτευμα των αλλόθρησκων και τον μεγάλο στρατηγό τους, που έφυγε ντροπιασμένος από το βουνό της Παναγίας μας.
Το μοναστήρι το παλαίφατο, το ιστορικό έγραψε Ιστορία! Ο Θεός και η «Σπηλαιώτισσα» δεν.. επέτρεψαν να κατακτηθεί και να βεβηλωθεί ο Πανάγιος αυτός τόπος από τους άπιστους εχθρούς.
Οι Έλληνες πήραν κουράγιο για να συνεχίσουν τον Αγώνα και ο Παπαφλέσσας, από τα δικά μας… χώματα, πήρε την «εκδίκηση» του!