Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Η Παναγία η Τρυπητή, το στολίδι του Αιγίου, άρρηκτα δεμένη με την ψυχή και την ιστορία της πόλης, μετά την πρόσφατη ανακαίνιση μοιάζει να έχασε κάτι από τη γοητεία και το μυστήριο που για δεκαετίες τη συνόδευαν.
Το άλλοτε μαγευτικό της περίβλημα, με τα ανθισμένα παρτέρια και τα κελαρυστά συντριβάνια, ανήκει πια στη σφαίρα των αναμνήσεων.
Ο κήπος του προσκυνήματος, που άλλοτε υποδεχόταν τον επισκέπτη με αρμονία και ευωδιές, δείχνει σήμερα παραμελημένος, λες και κουράστηκε να αφηγείται ιστορίες περασμένων εποχών.
Μόνο το εσωτερικό του ναού, βελτιωμένο από τεχνικής πλευράς, λάμπει – όχι όμως με την κατανυκτική γλυκύτητα του παλιού, αλλά με μια πιο κοσμική και «σύγχρονη» όψη, που αφαιρεί λίγη από την παλαιά μυσταγωγία.
Το προσκύνημα, κάποτε φάρος πνευματικής ανάτασης και σημείο αναφοράς για την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου, μοιάζει πλέον να ακολουθεί τον ίδιο ρυθμό μαρασμού που χαρακτηρίζει και την πόλη γύρω του.
Και ίσως αυτό να είναι το πιο οδυνηρό∙ πως η αλλαγή δεν αφορά μόνο την πέτρα και το μάρμαρο, αλλά μια βαθύτερη μετατόπιση στην ψυχή ενός τόπου – μια μετατόπιση που δύσκολα αναστρέφεται.
Η Παναγία η Τρυπητή παραμένει πάντοτε ιερή, μα η αύρα της παλιάς της εποχής μένει πια ζωντανή μόνο στις καρδιές όσων την έζησαν.
