Η Δημοτική Αρχή γυρνά την πλάτη στην ιστορία του Αιγίου – Ο Παναιγιάλειος δεν είναι “ένα ακόμα σωματείο”

ΑΡΘΡΟ: AIGIO VOICE

Σε μια εποχή που οι πόλεις παλεύουν να κρατήσουν ζωντανή την πολιτιστική και αθλητική τους ταυτότητα, η Δημοτική Αρχή του Αιγίου αποφασίζει – προκλητικά και επανειλημμένα – να γυρίσει την πλάτη σε αυτό που έκανε το Αίγιο γνωστό σε όλη την Ελλάδα: Τον Παναιγιάλειο.

Ο ιστορικός σύλλογος της «Μαύρης Θύελλας», που χάραξε το όνομα της πόλης στον αθλητικό χάρτη της χώρας, βρίσκεται σήμερα μόνος του. Όχι απέναντι σε αντιπάλους εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά απέναντι σε εκείνους που θα έπρεπε πρώτοι να τον στηρίξουν: τους τοπικούς άρχοντες.

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ

Όταν ο Παναιγιάλειος εξέδωσε πρόσφατη ανακοίνωση, εκφράζοντας τη βαθιά του απογοήτευση για τη στάση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν ήταν απλώς μια διαμαρτυρία. Ήταν κραυγή αγωνίας. Ζήτησε ένα απλό ψήφισμα συμπαράστασης – ούτε χρηματοδότηση, ούτε προνόμια. Τι έκανε το Δημοτικό Συμβούλιο; Δεν μπήκε καν στον κόπο να συγκεντρώσει απαρτία για να το συζητήσει.

Ακόμα χειρότερα; Όταν προτάθηκε να συμπεριληφθεί στην ανακοίνωση η καταδίκη της απρόκλητης αστυνομικής βίας – μια θέση που κάθε δημοκρατικός φορέας θα όφειλε να στηρίζει – αρνήθηκαν. Όχι μόνο αποστασιοποιήθηκαν από την ιστορία της πόλης, αλλά φρόντισαν και να σιωπήσουν εκεί που έπρεπε να υψώσουν το ανάστημά τους.

ΤΟ ΑΙΓΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟΣ – ΕΙΤΕ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ, ΕΙΤΕ ΟΧΙ

Δεν είναι υπερβολή. Για δεκαετίες, το Αίγιο έγινε γνωστό στο πανελλήνιο όχι από δημάρχους και αντιδημάρχους, αλλά από τα ασπρόμαυρα χρώματα που σήκωναν ψηλά το λάβαρο της πόλης. Σε γήπεδα, σε εφημερίδες, σε καρδιές.

Κι όμως, η Δημοτική Αρχή σήμερα δείχνει να προτιμά την πολιτική της ουδετερότητας – μια ουδετερότητα που φλερτάρει επικίνδυνα με τη συνενοχή. Θέλουν, λέει, να τα έχουν καλά με «τους άλλους». Μα ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι, όταν δεν μπορείς να σταθείς στο πλευρό εκείνων που κουβαλούν την ψυχή και την ιστορία της πόλης σου;

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ – ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ

Ο Παναιγιάλειος δεν είναι ένα ακόμα ερασιτεχνικό σωματείο. Είναι ταυτισμένος με το Αίγιο. Και όποιος τον αγνοεί, αγνοεί την ίδια την ταυτότητα αυτής της πόλης. Η αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής δεν είναι απλώς μια πολιτική επιλογή. Είναι ύβρις.

Σήμερα, δεν κρίνεται απλώς ένα ψήφισμα. Κρίνεται το αν αυτή η πόλη θα τιμήσει την ιστορία της ή θα τη θυσιάσει στον βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας.

Ο Παναιγιάλειος δεν ζητά χάρη. Ζητά σεβασμό. Και αυτό, κάποιοι στο Δημαρχείο, φαίνεται να μην μπορούν – ή να μη θέλουν – να το καταλάβουν.