Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Στον δημόσιο διάλογο, η μονιμότητα παρουσιάζεται διαρκώς ως ένα βαρίδι που κρατά πίσω το κράτος. Ως προνόμιο, τεμπελιά ή εστία αναξιοκρατίας. Τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Η μονιμότητα δεν είναι παραχώρηση. Είναι δημοκρατική κατάκτηση. Είναι ασπίδα για τον πολίτη και φρένο στην αυθαιρεσία.
Η μονιμότητα δεν προστατεύει τον υπάλληλο – προστατεύει τον θεσμό
Μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η εξουσία αλλάζει χέρια, ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι ανεξάρτητος από κομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Η μονιμότητα διασφαλίζει ότι ο δάσκαλος, ο νοσηλευτής, ο εφοριακός, ο υπάλληλος του Δήμου, δεν θα απολύεται επειδή δεν βολεύει πολιτικά ή επειδή δεν «συνεργάζεται».
Το πρόβλημα δεν είναι οι μόνιμοι – είναι οι αόρατοι προνομιούχοι
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για «βολέματα», ας ξεκινήσουμε από τα πραγματικά:
Τους μετακλητούς συμβούλους που τοποθετούνται κατά εκατοντάδες, χωρίς ΑΣΕΠ, χωρίς διαφάνεια, με παχυλούς μισθούς και μηδενικό έλεγχο.
Τα Golden Boys που στήνονται σε ΔΕΚΟ, ΡΑΕ, ΑΑΔΕ και Ανεξάρτητες Αρχές με 5.000+ ευρώ μισθό, αυτοκίνητο, bonus και κανέναν αξιολογητή.
Τις «στρατιές ημετέρων» που μπαινοβγαίνουν στις δομές του κράτους με μοναδικό προσόν την κομματική ταυτότητα.
Αυτοί είναι το πρόβλημα – όχι ο νοσηλευτής με 1.100 ευρώ, ούτε η εκπαιδευτικός που διδάσκει σε κοντέινερ.
Αυτοί που δεν αξιολογούνται ποτέ. Που δεν είναι μόνιμοι, αλλά μονιμότατοι με κομματική κάλυψη.
Ποιος φοβάται τη μονιμότητα;
Τη μονιμότητα τη φοβούνται όσοι ονειρεύονται το Δημόσιο ως πεδίο ρουσφετιού, εργολαβιών και σιωπών. Γιατί ο μόνιμος υπάλληλος έχει φωνή. Μπορεί να καταγγείλει. Να πει «όχι». Να εφαρμόσει τον νόμο ακόμα και αν ενοχλεί. Να εξυπηρετήσει τον πολίτη και όχι το γραφείο του τοπικού βουλευτή.
Η αξιολόγηση δεν χρειάζεται κατάργηση της μονιμότητας
Οποιοσδήποτε σοβαρός δημόσιος τομέας αξιολογεί χωρίς να τρομοκρατεί. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ζητούν αξιολόγηση που να επιβραβεύει, να εκπαιδεύει και να ενισχύει τη δουλειά τους – όχι να αποτελεί πρόσχημα για απολύσεις ή πολιτικές εκκαθαρίσεις.
Όταν η αξιολόγηση είναι εργαλείο εκφοβισμού, χτίζεται φόβος – όχι ποιότητα.
Τα παραδείγματα είναι μπροστά μας
Στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Αυτοδιοίκηση: οι λεγόμενοι «μόνιμοι» είναι αυτοί που κράτησαν όρθιο το κράτος. Αυτοί που δουλεύουν με λιγότερους πόρους, περισσότερο φόρτο και με μισθούς καθηλωμένους. Αν αυτό λέγεται προνόμιο, τότε έχουμε διαστρέψει τη λογική.
Η καρδιά του Δημοσίου είναι σταθερή – και γι’ αυτό αντέχει
Η μονιμότητα δεν είναι ο εχθρός. Είναι το έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να χτιστεί ένα δίκαιο, αξιοκρατικό και ακομμάτιστο Δημόσιο. Η επίθεση στη μονιμότητα είναι επίθεση στη σταθερότητα, στη νομιμότητα και στη φωνή των εργαζομένων.
Αν θέλουμε πραγματικό εξορθολογισμό, ας ξεκινήσουμε από εκεί που κρύβεται η αδιαφάνεια – όχι από εκεί που υπάρχει έλεγχος.
Η μονιμότητα δεν είναι εμπόδιο στην πρόοδο. Είναι το τελευταίο ανάχωμα στην αυθαιρεσία.
Και όσο κάποιοι χτίζουν χρυσά γραφεία με παχυλούς μισθούς στη σκιά, εμείς θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε στο φως – με αξιοπρέπεια
