Γιώργος Μπέσκος για Οδοντωτό: Τρεις εγκλωβισμοί σε δύο χρόνια και η κυβέρνηση «σφυρίζει αδιάφορα»

Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, ο θρυλικός Οδοντωτός, το καμάρι του ελληνικού σιδηροδρόμου, έχει γνωρίσει τρεις περιπτώσεις εγκλωβισμού επιβατών. Από κατολισθήσεις μέχρι μηχανικές βλάβες, εκατοντάδες άνθρωποι –ανάμεσά τους και μαθητές– βρέθηκαν παγιδευμένοι μέσα σε βαγόνια, εκτεθειμένοι στο κρύο και στον φόβο.

Ευτυχώς, δεν υπήρξαν τραυματισμοί. Όμως το ερώτημα παραμένει: μέχρι πότε θα στηριζόμαστε στην τύχη;

Μετά τα Τέμπη, καμία δικαιολογία

Η τραγωδία των Τεμπών άνοιξε τις πληγές όλης της χώρας και αποκάλυψε το σάπιο υπόβαθρο του σιδηροδρομικού μας δικτύου. Υποσχέσεις για «ριζικές αλλαγές», δεσμεύσεις για «ασφάλεια» και «αναβάθμιση» διατυπώθηκαν με στόμφο. Δυόμισι χρόνια μετά, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:

Οι επιβάτες συνεχίζουν να εγκλωβίζονται σε τρένα.

Οι γραμμές παραμένουν ευάλωτες σε κατολισθήσεις.

Οι συρμοί παρουσιάζουν τεχνικές βλάβες που παραλύουν τα δρομολόγια.

Αντί για έργα, βλέπουμε πρόχειρες δικαιολογίες και επικοινωνιακά «μπαλώματα».

Η Δικαιοσύνη σε βραδυπορία

Ακόμη πιο προκλητική είναι η εικόνα της Δικαιοσύνης. Μετά το έγκλημα των Τεμπών, η κοινωνία ζητά αλήθεια και απόδοση ευθυνών. Αντί αυτού, παρακολουθούμε μια βασανιστική καθυστέρηση, αναβολές, διαδικαστικά παιχνίδια, και μια καθαρή εικόνα: οι υπεύθυνοι παραμένουν στο απυρόβλητο.

Η αργοπορία αυτή δεν είναι απλώς θεσμικό πρόβλημα· είναι προσβολή στη μνήμη των θυμάτων και στην αγωνία των οικογενειών τους.

Όταν η ανευθυνότητα γίνεται κανονικότητα

Η κυβέρνηση αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Δεν μαθαίνει από τα λάθη, δεν θωρακίζει τον σιδηρόδρομο, δεν λογοδοτεί. Αντί να αποτελέσει το έγκλημα των Τεμπών αφετηρία για μια νέα εποχή διαφάνειας και ασφάλειας, καταλήγουμε στο ίδιο μοτίβο: παραλείψεις, συγκάλυψη, εγκατάλειψη.

Και η Δικαιοσύνη, αντί να πιέζει για παραδειγματική τιμωρία, σιωπά ή καθυστερεί.

Η κοινωνία δεν αντέχει άλλη κοροϊδία

Οι εγκλωβισμοί στον Οδοντωτό είναι η μικρογραφία ενός γενικότερου σιδηροδρομικού χάους. Όσο η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από επικοινωνιακά τεχνάσματα και η Δικαιοσύνη σέρνεται σε βήμα σημειωτόν, η χώρα οδεύει ξανά σε νέες τραγωδίες.

Η κοινωνία απαιτεί:

Ασφαλείς σιδηροδρόμους, τώρα.

Δικαιοσύνη χωρίς καθυστέρηση.

Τέλος στην ατιμωρησία.

Γιατί αν κάτι απέδειξαν τα Τέμπη, είναι πως η αμέλεια σκοτώνει. Και το έγκλημα επαναλαμβάνεται.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΣΚΟΣ 

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ