Γ. Μπέσκος: Οι δικηγόροι στο εδώλιο, οι δικαστές στο απυρόβλητο – Η επικίνδυνη αντιστροφή ρόλων που επιχειρεί ο κ. Σεβαστίδης

Οι τελευταίες δηλώσεις του κ. Χριστόφορου Σεβαστίδη δεν είναι απλώς ατυχείς.

Είναι θεσμικά επικίνδυνες και αποκαλυπτικές μιας νοοτροπίας που θεωρεί τους δικηγόρους υποτελείς και τους δικαστές υπεράνω κάθε ελέγχου.

Ο κ. Σεβαστίδης επιτίθεται ευθέως στους Δικηγορικούς Συλλόγους, κατηγορώντας τους ότι δήθεν καλύπτουν «ακραίες» συμπεριφορές.

Την ίδια ώρα όμως, η Ένωση Δικαστών & Εισαγγελέων σιωπά εκκωφαντικά για:

δικαστές που υπερβαίνουν τα όρια της εξουσίας τους,

δικαστές που στρέφονται κατά δικηγόρων για άσκηση νόμιμου δικαιώματος.

Η μόνη “ευαισθησία” που επιδεικνύεται είναι απέναντι… στην κριτική.

Όχι απέναντι στην αυθαιρεσία.

Για την υπόθεσή μου — καμία λέξη από την Ένωση

Σε εμένα ασκήθηκε δίωξη όχι για προσβολή, όχι για αντιδεοντολογία,

αλλά για άσκηση ενός απολύτως νόμιμου, συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος.

Είδατε κάποια ανακοίνωση της ΕΔΕ;

Κάποια καταγγελία για υπέρβαση δικαστικής εξουσίας;

Κάποιον ψίθυρο ότι «οι δικαστές δεν μπορούν να διώκουν δικηγόρους επειδή κάνουν τη δουλειά τους»;

Τίποτα.

Όταν ο δικαστής ασκεί εξουσία καταχρηστικά, η Ένωση σιωπά.

Όταν ο δικηγόρος ασκεί δικαίωμα, ο κ. Σεβαστίδης τον παρουσιάζει ως απειλή.

Αυτή η αντιστροφή δεν είναι τυχαία.

Είναι επικοινωνιακή στρατηγική:

να παρουσιαστούν οι δικηγόροι ως “πρόβλημα”, ώστε να μην γίνεται λόγος για τους δικαστές που παραβιάζουν τα όρια της θέσης τους.

Το απύθμενο θράσος της στοχοποίησης

Ο κ. Σεβαστίδης ζητά να “περάσει ο έλεγχος των δικηγόρων στη δωσιδικία δικαστικών οργάνων”.

Δηλαδή ζητά οι ίδιοι που σήμερα διώκουν δικηγόρους αβάσιμα,

να γίνουν και οι θεσμικοί κριτές μας.

Αυτό δεν είναι πρόταση.

Είναι θεσμική εκτροπή και απόπειρα συγκέντρωσης εξουσίας χωρίς αντίβαρα.

Και το χειρότερο; Προσπαθεί να της δώσει τον μανδύα “θεσμικής ευαισθησίας”.

Μόνο που οι θεσμοί δεν προστατεύονται με φίμωση.

Προστατεύονται με έλεγχο, διαφάνεια και ισορροπίες.

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι στοχοποιούνται γιατί δεν είναι ελεγχόμενοι

Η επιθετικότητα του κ. Σεβαστίδη δεν προέρχεται από θεσμική ανησυχία.

Προέρχεται από το γεγονός ότι:

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι δεν του ανήκουν.

Δεν μπορεί να τους επιβληθεί.

Δεν μπορεί να τους κάνει να σιωπήσουν.

Οι δικηγόροι δεν είναι υφιστάμενοι των δικαστών·

είναι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης.

Και γι’ αυτό ορισμένοι θέλουν να τους περιορίσουν:

γιατί ο δικηγόρος που δεν φοβάται, βλέπει, μιλά και καταγγέλλει.

Το κρίσιμο ερώτημα

Γιατί οι δικαστές που διώκουν κατα κατάχρηση εξουσίας δικηγόρους μένουν στο απυρόβλητο;

Και γιατί δικηγόροι σύρονται σε πειθαρχικά για άσκηση νόμιμων δικαιωμάτων;

Αν ο κ. Σεβαστίδης θέλει πραγματικό διάλογο, ας απαντήσει σε αυτό.

Όλα τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακός καπνός.

Η μεγάλη αλήθεια που κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει

Και εδώ πρέπει να ειπωθεί καθαρά:

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δικαστών,

ασκεί τα καθήκοντά της με ευσυνειδησία, σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης.

Είναι άνθρωποι που υπηρετούν τη Δικαιοσύνη με ακεραιότητα,

που κρατούν όρθιο το κράτος δικαίου μέσα σε δύσκολες συνθήκες,

που σέβονται τον θεσμικό ρόλο των δικηγόρων

και κατανοούν ότι η κριτική δεν είναι εχθρότητα —

είναι προϋπόθεση Δημοκρατίας.

Αυτοί οι δικαστές δεν χρειάζονται προστάτες,

ούτε επιθετικές ανακοινώσεις “εκ μέρους τους”.

Και σίγουρα δεν χρειάζονται τον κ. Σεβαστίδη

να μοιράζει κατηγορίες και να στήνει πολεμικά μέτωπα εκεί όπου δεν υπάρχουν.

Συμπέρασμα

Ο κ. Σεβαστίδης δεν προωθεί το κύρος της Δικαιοσύνης με τη στάση του.

Δεν υπερασπίζεται τους δικαστές.

Τους εμπλέκει άδικα σε έναν” πόλεμο “που δεν επέλεξαν.

Δεν ενισχύει τους θεσμούς.

Τους πολώνει.

Η Δημοκρατία όμως δεν λειτουργεί με σιωπηλούς δικηγόρους

και ανέλεγκτους δικαστές.

Ούτε με Ενώσεις που λειτουργούν ως “ασπίδα” απέναντι στην κριτική

και “δόρυ” απέναντι στους συλλειτουργούς.

Όσο κι αν το επιθυμούν κάποιοι,

η φωνή μας δεν θα μπει σε πειθαρχικό.