Φταίει το momentum

Ειδικοί δεν είμαστε και ούτε παριστάνουμε. Σε υγειονομικές συνθήκες πρωτόγνωρες, είμαστε ενεργητικοί και παθητικοί δέκτες της διαχείρισης κρίσεων και δείκτες αποτελεσματικότητας μέτρων και αποφάσεων. Η συνεχής εναλλαγή μέτρων, ανά εβδομάδα ίσως και συχνότερα, μαρτυρά την αδυναμία, αναποτελεσματικότητα και τελικά την αποτυχία της διαχείρισης κρίσεων. Η πραγματικότητα απέδειξε ότι οι πολιτικές επιλογές δεν μπορούν να βασίζονται σε στατιστικές, αριθμητικές αναλύσεις και υποδείξεις ειδικών που μπορεί να διαθέτουν επιστημονική επάρκεια και άρτια κατάρτιση, αλλά ούτε προηγούμενη εμπειρία υπάρχει ούτε λαϊκή εντολή διαθέτουν ώστε να επωμιστούν το βάρος των επιλογών. Η κυβέρνηση που έχει τη λαϊκή εντολή αυξάνει ή χαλαρώνει τα μέτρα ανάλογα με τις συστάσεις των ειδικών και το αποτέλεσμα είναι μια ανούσια επανάληψη που εστιάζεται σε μέτρα προστασίας, στην αγορά, στα καταστήματα και στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, παράλληλα με την επαναλαμβανόμενη επίκληση του προστίμου. Αναποτελεσματικό κι αυτό το μέτρο.
Κορυφαίοι συνταγματολόγοι, όπως ο κ. Κατρούγκαλος, χαρακτήρισαν την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού  συνταγματικά ανεκτή. Η αυστηρή επίκληση του προστίμου και της στέρησης του δικαιώματος στην εργασία, είναι συνταγματικά ανεκτή και σε ποιο Σύνταγμα θα μπορούσε να απομονωθεί ένας πολίτης στο όνομα της μετάδοσης, της πιθανής μετάδοσης νόσου; Η ιατρική επιστήμη είναι ανεκτή όταν πρέπει να ληφθούν κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας. Ακόμη και οι αμιγώς ιατρικές αποφάσεις κρύβουν μέσα τους πολιτική χροιά. Για πολλά από όσα συμβαίνουν σήμερα φταίει το πολιτικό momentum. Η ορμή.