
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ήταν παραμονή της Παναγίας και της Τρυπητής, και μόλις ξεκίνησα για τον Πανηγυρικό εσπερινό, έπιασε μια καταρρακτώδης απριλιάτικη βροχή! Σκέφθηκα ότι (αφού θα πήγαινα φυσικά, και ανήμερα) να τον παρακολουθήσω από τον παρακολουθήσω από τον «Λύχνο» σε ζωντανή μετάδοση.
Έτσι δεν μπόρεσα να πάρω την ευλογία από κοντά εκείνη την βραδιά, και του Μητροπολίτη Κορίνθου Διονυσίου.
Η σκηνή αυτή, ήρθε στο μυαλό μου, μετά το άκουσμα της είδησης της εκδημίας του, πριν λίγες μέρες. Συγκεκριμένα, τον έβλεπα καταβεβλημένο από την οθόνη της τηλεοράσεως. Παρά ταύτα, μίλησε – όπως πάντα- εξαιρετικά! Ομολογώ ότι ήμουν «θαυμαστής» του θεολογικού του λόγου. Που έβρισκε τόση δύναμη; Εκείνο το βροχερό απόγευμα σίγουρα από την Πολιούχο του Αιγίου, τη μάνα όλων. Και του γείτονος Μητροπολίτη, διότι και οι Μητροπολίτες μάνα την έχουν! Δυναμικός ο λόγος του πολύ, αν και λιγότερο… δυναμική η χαρακτηριστική βροντώδης φωνή του. Από χρόνια είχε εξασθενίσει λίγο (συχνά – πυκνά τον άκουγα από τα κανάλια της Κορίνθου και τον «Λύχνο»). Ήταν ένας στιβαρός , με την καλή έννοια του όρου, Ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Στους πάμπολλους επικηδίους, που άκουσα σε ζωντανή (κι αυτή τη φορά) μετάδοση το μεσημέρι του Σαββάτου, περιεγράφη και τονίσθηκε η εξέχουσα ανθρώπινη και Εκκλησιαστική – ποιμαντορική προσωπικότητα του Διονυσίου του Δ’.
Στην πρωινή Θ. Λειτουργία προεξήρχε ο δικός μας Μητροπολίτης, ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ. Και τούτο διότι ορίσθηκε ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, μέχρι την εκλογή του διαδόχου του εκδημήσαντος στην Εκκλησία που ίδρυσε ο Απόστολος Παύλος. Μεγάλη η τιμή, μεγάλη και η ευθύνη! Αλλά ο Σεβασμιώτατος Ιερώνυμος που με επιτυχία ποιμαίνει εδώ και 6 χρόνια την ιστορική μας Μητρόπολη, είναι σίγουρο, ότι (παρ’ όλα τα πολλά καθήκοντα στην θερινή του έδρα και μετά στο Αίγιο και πάλι) θα ασκήσει κι εκεί επιτυχώς το έργο του!
Οι διοικητικές του αρετές το εγγυώνται. Ευχόμεθα ο Θεός να τον ενδυναμώνει!
Και να αναπαύσει τον μακαριστό Διονύσιο…
ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ σε όλους!