Κύριε Δήμαρχε,
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Καλό μήνα και καλό Φθινόπωρο
Λίγες μέρες μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου, η Πάτρα και η Αχαΐα μετρούν ακόμη τις πληγές τους. Κάποιοι συμπολίτες μας έχασαν τους κόπους μιας ζωής. Και εδώ εμείς οφείλουμε να τους στηρίξουμε, να είμαστε δίπλα τους ώστε να πάρουν πολύ σύντομα τις αποζημιώσεις που δικαιούνται.
Την ίδια ώρα, το μπαλάκι των ευθυνών μεταφέρεται μεταξύ Κυβέρνησης και Δήμου με σφοδρή αντιπαράθεση.
Όμως, μία τέτοια κόντρα δεν επιστρέφει στους πληγέντες όσα έχασαν, ούτε προετοιμάζει την πόλη για την επόμενη κρίση. Η κλιματική αλλαγή, η ξηρασία και οι φωτιές δεν είναι θεωρητικά σενάρια, είναι η νέα εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνουμε κάθε καλοκαίρι. Γι’ αυτό τόσο η Πολιτεία όσο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού ο καθένας με τις ευθύνες που τους αναλογεί έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν πρώτα τη ζωή των πολιτών και κατόπιν τις περιουσίες τους.
Η κατάσταση που ζήσαμε ήταν πρωτόγνωρη, ωστόσο το ερώτημα παραμένει.
Πόσο είχε προετοιμαστεί ο Δήμος Πατρέων για μια τέτοια κρίση;
Θεωρώ πως όφειλε η Δημοτική Αρχή να συγκαλέσει έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε να ενημερωθούν θεσμικά οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι πολίτες για τις ελλείψεις, τις ανάγκες και τις πρωτοβουλίες που έπρεπε να ληφθούν. Αντί αυτού, η συζήτηση εξαντλείται σε αντιπαράθεση με την Κυβέρνηση, ενώ οι σοβαρές ελλείψεις στην πρόληψη και την ετοιμότητα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Ο Δήμος όφειλε να έχει αξιοποιήσει νέες τεχνολογίες, να οργανώσει καλύτερα το δίκτυο των εθελοντών, να ενισχύσει την πρόληψη μέσα από καθαρισμούς, συντήρηση υποδομών, ενημέρωση και ασκήσεις προσομοίωσης. Όλα αυτά δεν είναι «πολυτέλειες», αλλά στοιχειώδη εργαλεία προστασίας.
Βεβαίως, οι ευθύνες του κράτους παραμένουν τεράστιες: ελλείψεις σε προσωπικό στο Πυροσβεστικό Σώμα, σε κονδύλια, σε μέσα πολιτικής προστασίας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της αυτό το φορτίο. Όμως ο Δήμος μας οφείλει να δείχνει ότι έχει σχέδιο και διάθεση συνεργασίας – κι αυτό δεν φάνηκε επαρκώς.
Επιπλέον, θέλω να αναφερθώ σε ένα κρίσιμο ζήτημα: από το 2020 λειτουργεί η πλατφόρμα Safe AmeA, που υποτίθεται πως θα συνέδεε άτομα με αναπηρία που χρειάζονται στήριξη σε περιόδους κρίσης με την Αστυνομία και την Πυροσβεστική. Μια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήρια. Όμως, ακόμη και σήμερα παραμένει σε πιλοτικό στάδιο. Αναρωτιέμαι: πώς βοήθησε στις φετινές πυρκαγιές;
Συμπερασματικά, η πόλη μας δεν έχει την πολυτέλεια να πορεύεται χωρίς σχέδιο. Απαιτείται συνεργασία κράτους, Περιφέρειας και Δήμου, με πλήρη διαφάνεια και λογοδοσία. Χρειάζεται ενίσχυση σε προσωπικό και πόρους, αλλά και σοβαρή δουλειά σε τοπικό επίπεδο. Γιατί οι πολίτες δικαιούνται περισσότερα από υποσχέσεις και αντιπαραθέσεις – δικαιούνται ασφάλεια και προστασία.
Σας ευχαριστώ.