Πάτρα: Μέτρα προστασίας των εργαζομένων από τον καύσωνα ζητά το Εργατικό Κέντρο

Διανύουμε άλλη μία θερινή περίοδο κατά την οποία ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων καλούνται να εργάζονται υπό συνθήκες υπερβολικής ζέστης και υγρασίας στους χώρους εργασίας τους. Η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων για την προστασία από τη θερμική καταπόνηση αυξάνει σοβαρά τον κίνδυνο για την υγεία τους, συμπεριλαμβανομένων της θερμοπληξίας, των ατυχημάτων εν ώρα εργασίας και, σε ακραίες περιπτώσεις, του θανάτου.

Ο κίνδυνος αυτός δεν αφορά μόνο εξωτερικούς χώρους, όπως τα εργοτάξια, τον επισιτισμό, τον τουρισμό, τους διανομείς κτλ. Είναι εξίσου έντονος και σε εσωτερικούς χώρους, όπου ο ανεπαρκής εξαερισμός, η φύση της κατασκευής, όπως είναι υπόγεια ή θερμοκήπια και οι θερμικά επιβαρυντικές δραστηριότητες (όπως η χρήση βαρέων μηχανημάτων) δημιουργούν συνθήκες εξαντλητικές για τους εργαζόμενους.

Ιδιαίτερα εκτεθειμένες είναι οι ευπαθείς ομάδες, όπως οι εγκυμονούσες, οι θηλάζουσες μητέρες, και όσοι έχουν χρόνιες παθήσεις, από παχυσαρκία και καρδιοπάθειες μέχρι αναπνευστικά ή μεταβολικά νοσήματα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι εργαζόμενοι άνω των 60 ετών, τους οποίους ακόμα και οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς αναγνωρίζουν ως ευάλωτους. Παρ’ όλα αυτά, παραβλέπονται συστηματικά οι αρνητικές συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ, που ευνοεί την «ενεργό γήρανση», καθυστερεί τη συνταξιοδότηση και οδηγεί εργαζόμενους τρίτης ηλικίας να απασχολούνται σε βαριές εργασίες ακόμη και εν μέσω καύσωνα.

Η ουσιαστική προστασία των εργαζομένων από τις επιπτώσεις της θερμότητας θεωρείται κόστος για τους εργοδότες. Έτσι, εφαρμόζονται μόνο όσα μέτρα συμβάλλουν στην αδιάλειπτη παραγωγή και στο κέρδος, αφήνοντας στην άκρη αποτελεσματικές πρακτικές προστασίας. Η εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας (που καθυστερεί και φέτος να εκδοθεί), προσανατολίζεται σε μέτρα γενικόλογα και δύσκολα ελέγξιμα, επιτρέποντας τη μη εφαρμογή τους. Το σημαντικότερο μέτρο, δηλαδή η υποχρεωτική παύση εργασιών σε περιπτώσεις ακραίας θερμικής επιβάρυνσης, αγνοείται πλήρως. Φτάνουν, μάλιστα, στο σημείο να θεωρούν ότι αν ένας εργαζόμενος δεν έχει πυρετό άνω των 38°C, μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται, παραβλέποντας ότι τότε ήδη βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο θερμοπληξίας. Αυτό δεν είναι πρόληψη. Είναι απάνθρωπη αξιοποίηση της επιστήμης προς όφελος της παραγωγικότητας.

Η κυβερνητική πολιτική, όπως και των προηγούμενων, εξυπηρετεί πρώτιστα τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, γι΄ αυτό και δεν υπάρχει δεσμευτικό πλαίσιο, που να υποχρεώνει τους εργοδότες να προχωρούν σε μετρήσεις, να διακόπτουν τις εργασίες όταν οι καιρικές συνθήκες καθίστανται επικίνδυνες ή να εφαρμόζουν συγκεκριμένα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα. Η ετήσια εγκύκλιος δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα, ενώ η εφαρμογή της στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατη, λόγω της απουσίας μετρήσεων, ελέγχων και ουσιαστικής εκτίμησης του κινδύνου. Η εργοδοτική ευθύνη παραμένει ουσιαστικά ανεξέλεγκτη, καθώς απουσιάζει η επαρκής παρουσία γιατρών εργασίας στους χώρους δουλειάς, ενώ τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες είτε δεν καταγράφονται, είτε αποσιωπώνται. Θάνατοι, που οφείλονται σε ανακοπές ή εγκεφαλικά επεισόδια δεν αναγνωρίζονται ως αποτέλεσμα των συνθηκών εργασίας, αλλά αποδίδονται αόριστα σε «παθολογικά αίτια». Έτσι, ο κίνδυνος της θερμικής καταπόνησης υποβαθμίζεται ή αποσιωπάται συνειδητά, και η ευθύνη μετακυλίεται μακριά από τον εργοδότη.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

·         Άμεση παύση κάθε εξωτερικής δραστηριότητας όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 38°C ή και σε χαμηλότερα επίπεδα, ανάλογα με τη σχετική υγρασία. Υποχρεωτικές μετρήσεις στο χώρο εργασίας και προληπτική διακοπή δραστηριοτήτων όταν αναμένονται ακραίες  συνθήκες ακόμα και πριν καταστεί υποχρεωτικό. Το ίδιο να ισχύει και για κλειστούς, θερμικά επιβαρυμένους χώρους (π.χ. μηχανοστάσια, υαλουργίες, ναυπηγεία κ.ά.). Καμία περικοπή στο ημερομίσθιο.

·         Πλήρης αποχή από την εργασία για όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες κατά τη διάρκεια καύσωνα, με εξασφαλισμένο ημερομίσθιο.

·         Κατάρτιση συγκεκριμένων σχεδίων πρόληψης θερμικής καταπόνησης ανά χώρο εργασίας, που να λαμβάνουν υπόψη τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τα χαρακτηριστικά της εργασίας (διάλειμμα, ένδυση, επίπεδο κόπωσης).

·         Περιορισμός βαρέων εργασιών υπό υψηλή θερμοκρασία και υγρασία. Παροχή δροσερού νερού διαρκώς σε προσβάσιμο σημείο. Διαμόρφωση κλιματιζόμενων χώρων ανάπαυσης.

·         Εφαρμογή μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως του τρόπου πληρωμής ή σύμβασης εργασίας, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής υποχρέωσης.

·         Ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας και όλων των σχετικών μηχανισμών του κράτους σε προσωπικό και εξοπλισμό, με στόχευση στην προληπτική εργοδοτική ευθύνη.

·         Δημιουργία δημόσιων φορέων Τεχνικών Ασφαλείας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένων στο κρατικό σύστημα Υγείας. Κατάργηση των ιδιωτικών εξωτερικών υπηρεσιών (ΕΞΥΠΠ) στον τομέα της επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας.

·         Ορθή και έγκαιρη καταγραφή όλων των εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών νόσων.

·         Κάλυψη όλων των χώρων εργασίας με Ιατρό Εργασίας, ανεξάρτητα από το μέγεθος του προσωπικού.

·         Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων για κάθε επαγγελματικό κίνδυνο, με ευθύνη του κράτους και χρηματοδότηση αποκλειστικά από το κεφάλαιο.

Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους να ενημερώνουν άμεσα τα εργατικά σωματεία και το Εργατικό Κέντρο για οποιοδήποτε περιστατικό θέτει σε κίνδυνο την υγεία ή την ασφάλεια των εργαζομένων.

Κανένας μόνος του!

Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ