Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!ΟΤΑΝ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΚΑΝΕ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗΝ ΑΛΥΚΗ!
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου του Συλλόγου Αλυκής Αιγίου – Δικηγόρου – Ιστοριοδίφη
«Μια μέρα για την ακτή»: Μία πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα έλαβε χώρα στο νέο «Παρατηρητήριο» μπροστά από την λίμνη επί του δρόμου (το παλιό ήσαν προς την θάλασσα). Προηγήθηκε και καθαρισμός, καθώς ο μήνας αυτός είναι κατάλληλος για να μην επηρεάζεται το οικοσύστημα.
Ο δρόμος ο σημερινός άνοιξε αρχές του 1970, δηλ. από του «Μπαλή» και πέρα, λίγα μέτρα πιο πέρα από το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου μας, έως Αλυκή στο τέρμα… Για λόγους ιστορικής μνήμης θα πρέπει να αναφέρω τον πατέρα μου Σωτήρη, ο οποίος ηγούμενος μιας ολιγομελούς Επιτροπής κατοίκων Ανατολικής Παραλίας Αιγίου, κατάφερε να πείσει τον τότε «ισχυρό άνδρα» για τα δημόσια έργα να χρηματοδοτηθεί κλπ. το όλο έργο (πράγμα που επεσήμανε ο – αείμνηστος πλέον και αυτός – δημοσιογράφος Γιάννης Ανδρικόπουλος κατά καιρούς).
Φύγαμε όλοι σχεδόν από την… πλαζ «Γάτου – Τρίψα – Μεντζελόπουλου» και … μετακομίσαμε στην Αλυκή! Η οποία μας μάγεψε αμέσως, με την καθαρότητα των ακτών της, ήταν σχεδόν παρθένα, αφού τότε η πρόσβαση ήταν δυνατή, ουσιαστικά, δια θαλάσσης. Λίγοι την χαίρονταν μέχρι τότε. Η λίμνη Αλυκής με τον τότε «αύλακα Ροκφέλερ» ήταν πλούσια σε νερό, αλλά είναι πάντοτε αυτό που λέει το όνομα: Αλυκή, λίμνη που ξεραίνεται και φαίνεται το αλάτι (για αυτό δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται κάποιοι όταν ξεραίνεται αρκετά, αυτό είναι το φυσικότερο!). Θυμάμαι, ότι όταν είμαστε παιδιά, ξεραινόταν όλη, εκτός από ένα κομμάτι, που το χρησιμοποιούσαμε σαν γηπεδάκι. «Ομηρικές» μάχες με γυμνά σώματα από τη μέση και πάνω και πλονζόν για κεφαλιές και αποκρούσεις μέσα στο αλάτι και στο λιοπύρι! Άλλες υπέροχες εποχές.
Όλο το Αίγιον, την έμαθε και την αγάπησε. «Έσβησε» η παραλία στου «Άνθη» στην απέναντι δυτική πλευρά. Στα «Βαλιμίτικα» συνέχιζε να πηγαίνει κόσμος, αλλά το «Αστικό» δεν βούλιαζε πλέον! Και γενικά η φήμη της μεγάλωνε. Αθηναίοι, άρχισαν να την επισκέπτονται, με… αποκορύφωμα έναν διάσημο «Σερραίο» των Αθηνών!
Οι πιο παλιοί ίσως κατάλαβαν ποιόν εννοώ: Φιλοξενείτο ο τότε πρωθυπουργός, το 1978, στο σπίτι του Παπαληγούρα στην Τέμενη, όταν ξαφνικά ένα μεσημέρι , ο πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής έφθασε στην Αλυκή και έκανε το μπάνιο του εκεί. Οι άνδρες, της προσωπικής του φρουράς δεν άφηναν πολλούς να τον πλησιάσουν. Πρόλαβαν δύο: Η αδελφή μου, η Σία, κοπελίτσα τότε και ο νεαρός, μετέπειτα συνάδελφος μου Ι. Ντρέκης, ο γράφων τον είδε από απόσταση 20-30 μέτρων…
