Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!“Η Ελλάδα χρειάζεται σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης, δημοκρατίας”
-Το κύριο κίνητρο της παραίτησης μου να αισθάνομαι καλά με τη συνείδηση μου.
-Είπα όχι στην ασφάλεια του επαγγελματία πολιτικού για να συναντηθώ με την ανασφάλεια του πολίτη.
-Δεν πάει άλλο – Η κυβέρνηση έχει οικοδομήσει ένα καθεστώς διαφθοράς με έναν πρωθυπουργό που λειτουργεί ως ολιγάρχης.
-Η πατρίδα μας χρειάζεται ένα μεγάλο, αποφασιστικό, σοκ που θα το έλεγα σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός. Μια νέα περηφάνεια.
-Η προκλητική στήριξη του μεγάλου πλούτου εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας, η εξασθένηση της διεθνούς θέσης της χώρας, η διακυβέρνηση με όρους προσωπικού πλουτισμού, απαιτούν την αφύπνιση και την κινητοποίηση των πολλών, που βλέπουν τη ζωή τους και το αύριο να εκποιούνται προς όφελος λίγων.
-Χρειάζεται ανασύνθεση της προοδευτικής αντιπολίτευσης – Η πολυκερματισμένη μορφή της σήμερα , με περίκλειστα και αναξιόπιστα σχήματα, δεν μπορεί να παίξει το ρόλο που το Σύνταγμα ορίζει και η κοινωνία χρειάζεται.
-Διάλεξα εν πλήρη συνειδήσει το δρόμο έξω από το σύστημα-μέσα στην κοινωνία, χωρίς καμιά συνεννόηση με κανέναν. Και δεν έχω καμιά πρόθεση να αναπαράγω τακτικές «στρατολόγησης» ή διάσπασης, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να εντείνουν την απογοήτευση της κοινωνίας
-Η αυτάρκεια και η αυταρέσκεια κάποιου αυτόκλητου Μεσσία, που στρατολογεί τους μαθητές του, είναι το τελευταίο που χρειάζεται η πατρίδα και η κοινωνία μας σήμερα.
-Μόνο η πράξη των πολλών μπορεί να γίνει κινητήρας μιας πορείας προς την πρόοδο, έξω από το σημερινό τοξικό τέλμα. Σ’ αυτή θέλω να αφιερώσω την ενέργειά μου.
-Αν ως πλαίσιο ορίσουμε το σημερινό πολιτικό σύστημα, την κατακερματισμένη δημοκρατική αντιπολίτευση, τα ΙΧ κόμματα και τα κόμματα που γεννήθηκαν με τον εμβρυουλκό της διάσπασης -και την ιδιοποίηση βουλευτικών εδρών, που καλά κρατεί- τότε είναι πολύ συγκεκριμένο το περιεχόμενο τον κινήσεων που προτίθεμαι να κάνω. Καμιά συναλλαγή, κανένα παρασκήνιο, καμιά προσπάθεια που αναπαράγει φθαρμένες πρακτικές. Στην κολυμπήθρα της κοινωνίας, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού -αυτή είναι η απόφασή μου. Μπορεί να έχασα τα βουλευτικά μου προνόμια, αλλά είμαι τουλάχιστον ελεύθερος να διεκδικήσω το προνόμιο να πορευτώ μαζί με τους πολλούς. Σαν ένας από αυτούς.
-Ηρθε ο καιρός, έχουμε μάλιστα καθυστερήσει, για μια μεγάλη, τολμηρή, αποφασιστική ανανέωση στις πρακτικές, τη γλώσσα, το ύφος, το ήθος, αλλά και τα πρόσωπα.
-Ήρθε ο καιρός να αλλάξει ριζικά η αντίληψή μας για τα αξιώματα, τα προνόμια που απορρέουν από αυτά, και τη μιζέρια της αναπαραγωγής τους. Ναι, πιστεύω, ότι πρέπει να υπάρξει μια «εισβολή» νέων ηθών και προσώπων στην πολιτική.
-Κανένα μοντέλο του χτες δεν μπορεί να λειτουργήσει σήμερα, χωρίς τουλάχιστον τις απαραίτητες μεγάλες μετατροπές. Δεν μπορείς να κάνεις την ίδια επανάσταση δυο φορές.
-Η σχέση μου με τον ΣΥΡΙΖΑ σχέση ζωής που έχει όμως κλείσει.
-Πήρα απόφαση υπέρβασης και όχι ανταγωνισμού.
-Με παλιό διαβατήριο κανένας δεν πρόκειται να περάσει στη νέα εποχή, και απλώς θα διαιωνίζεται η καθεστωτική στασιμότητα και ασυδοσία.
-Το 2019 παραδώσαμε μια Ελλάδα εκτός μνημονίων και επιτροπείας, με ρυθμισμένο χρέος, δεκάδες δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία, δώδεκα συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης, ενισχυμένη διεθνή θέση στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Και όμως επιμένουν στη δολοφονία της αλήθειας, χωρίς καμιά ντροπή.
-Ο Κ. Μητσοτάκης και η παράταξή του, μαζί με τους συνοδοιπόρους και τους σπόνσορες της διαφθοράς, που ήταν ένοχοι γι’ αυτή την εθνική τραγωδία, κραύγαζαν ‘Γερούν γερά’ και ‘βάστα Σόιμπλε’, όσο εμείς δίναμε τη μάχη για τη σωτηρία της πατρίδας. Και όμως επιμένουν στη δολοφονία της αλήθειας, χωρίς καμιά ντροπή.
-Η σχέση μου με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια σχέση ζωής, αλλά έχει κλείσει. Και αν κάποιος καταλαβαίνει την απόφασή μου να μην είμαι πια βουλευτής και να επιχειρήσω μια «πορεία το λαό» ως ανταγωνιστική, τότε κάνει λάθος. Είναι απόφαση υπέρβασης και όχι ανταγωνισμού.
-Αν ως Αριστερά εννοούμε την Αριστερά της αντίστασης, αλλά και της ευθύνης, των κινημάτων αλλά και της διακυβέρνησης, της ιστορίας αλλά και του σήμερα, της προγραμματικής καθαρότητας αλλά και της ενωτικής ετοιμότητας, τότε με κάθε μετριοφροσύνη τοποθετώ τον εαυτό μου, στον εντελώς αντίθετο πόλο από τη Δεξιά.
-Μια χαρά βολεύει τη Δεξιά η ανέξοδη ρητορεία, ο μίζερος ανταγωνισμός για το ποιος είναι πιο αριστερός, η δημοπρασία επαναστατικών φράσεων. Αρκεί να δει κανείς προς τα πού στρέφει τα πυρά του ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης, για να καταλάβει…Σε κάθε περίπτωση όμως, λίγη σημασία έχει πόσο αριστερά στη κλίμακα θα αυτοτοποθετηθούμε.
-Οι “όμορφες θάλασσες” είναι σαν τις ελληνικές θάλασσες. Του ήλιου και της δικαιοσύνης. Με φουρτούνες αλλά και πανέμορφα νησιά, με βραχώδεις επικίνδυνες ακτές και γαλήνια ακρογιάλια. Θάλασσες που για να τις ταξιδέψει κανείς χρειάζεται όχι μόνο τόλμη, αλλά και πείρα, και γνώση. Όχι μόνο καλό καπετάνιο, αλλά και άξιο πλήρωμα, με γερά χέρια και κοφτερό μυαλό. Θάλασσες τέλος, που πρέπει να σεβαστείς τη δύναμή τους και να αναζητάς πάντα με υπομονή και εξυπνάδα τον ούριο άνεμο για να χαράξεις τη ρότα που οδηγεί σε ασφαλές λιμάνι.
Αναλυτικά η συνέντευξη στην “Εφημερίδα των Συντακτών” και τους δημοσιογράφους Τάσο Παππά και Νίκο Παπαδημητρίου:
