Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Για απόφαση – σταθμό στα δικαστικά χρονικά της Πάτρας, που θωρακίζει τους αρμούς της οικονομίας και της κοινωνίας μας, κάνει λόγο ο Σύλλογος των Μεριδιούχων της Αχαϊκής Τράπεζας, μετά την επιβολή σωρευτικά 125 χρόνων φυλάκισης με αναστολή στους 27 καταδικασθέντες για το αδίκημα της απιστίας.
Στον απόηχο της καταδικαστικής απόφασης που εξέδωσε, προχθές, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών στην πολύκροτη δίκη της Αχαϊκής Τράπεζας, ο πρόεδρος του Συλλόγου των Μεριδιούχων της Αχαϊκής Τράπεζας, Αθανάσιος Μπέλλας εξέδωσε ανακοίνωση εκφράζοντας την ικανοποίησή του, διότι ο πέλεκυς της ∆ικαιοσύνης ήταν αυστηρός στην υπόθεση κακοδιαχείρισης της Αχαϊκής Τράπεζας, δικαιώνοντας τον αγώνα τους. ∆ιαμηνύει δε πως ο αγώνας τους θα συνεχιστεί, διεκδικώντας αποζημιώσεις για τις απώλειες που υπέστησαν, τις οποίες προσδιορίζουν στο ποσό των 43 εκατ. ευρώ και προαναγγέλλει πως σύντομα θα συνέλθει η συνέλευση για να παρθούν αποφάσεις.
Θ. ΜΠΕΛΛΑΣ: «∆ΙΚΑΙΩΣΗ, ΕΣΤΩ
ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΤΩΝ»
Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του Συλλόγου των Μεριδιούχων έχει ως εξής: «Οι μεριδιούχοι της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, μετά από αγώνα 13 ετών και μια δίκη
που διήρκεσε πάνω από 2 χρόνια, αισθάνονται δικαιωμένοι, αφού το δικαστήριο επέβαλε την Τετάρτη 7.5.25 βαριές ποινές σε 27 από τους συνολικά 87 κατηγορούμενους που
διώκονταν για κακοδιαχείριση και άλλα αδικήματα απιστίας κ.λπ. Η δικαίωση έχει καταρχήν ηθικό χαρακτήρα, γιατί αποδίδεται δικαιοσύνη και τιμωρούνται παραδειγματικά κορυφαία μέλη της διοίκησης της Τράπεζας, καθώς και πολλά από τα στελέχη της σε υψηλές βαθμίδες, αλλά και δανειολήπτες που έλαβαν δάνεια με παράτυπες διαδικασίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν ανέρχονται συνολικά σε 125 χρόνια φυλάκισης.
Σε αυτήν την πολύκροτη δίκη, που συντάραξε την πόλη της Πάτρας και τη ∆υτική Ελλάδα για σειρά ετών, δεν δικάζονταν άσημοι και άγνωστοι εγκληματίες, αλλά μερικά από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη της κοινωνίας της πόλης, μερικοί από τους οποίους κατείχαν υψηλά αξιώματα σε θεσμικά όργανα της Πολιτείας (∆ήμος, Επιμελητήριο, σύλλογοι, κοινωνικοί φορείς κ.ο.κ.). Πέραν όμως από το ηθικό μέρος, υπάρχει και το σκέλος των τεράστιων οικονομικών ζημιών που δημιούρgησε η κακοδιαχείριση των υπαιτίων, οι οποίες εκτιμώνται σε πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Οι 15.000 μεριδιούχοι, που είδαν να μηδενίζεται το κεφάλαιό τους με το κλείσιμο της Τράπεζας το 2012 μετά από απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος, υπέστησαν συνολική ζημιά 43 περίπου εκατ. ευρώ, ενώ η πόλη στερήθηκε οριστικά τις υπηρεσίες του χρήσιμου αυτού χρηματοπιστωτικού οργανισμού που αποτελούσε το όραμα των πολιτών για μια ανετότερη πρόσβαση της τοπικής οικονομίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε τραπεζικό δανεισμό. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη απώλεια για ένα τοπικό όνειρο που έσβησε στα χέρια κακοδιαχειριστών που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη της τοπικής κοινωνίας. Σημαντική θα είναι και η ζημιά από το κλείσιμο της Αχαϊκής για το ελληνικό ∆ημόσιο, αφού το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που αποζημίωσε τους καταθέτες της Τράπεζας, εκτιμάται ότι θα χάσει τελικά, μετά την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης, ποσό άνω των 100 εκατ. ευρώ.
Οι μεριδιούχοι, αξιοποιώντας το θετικό αποτέλεσμα αυτής της πρώτης φάσης της υπόθεσης, θα προχωρήσουν αποφασιστικά και στη διεκδίκηση αποζημιώσεων για τις απώλειες που υπέστησαν και δεν θα υποστείλουν την ένταση του αγώνα τους μέχρι να δικαιωθούν και σε αυτό το σκέλος. Για αυτό, προγραμματίζουν να συγκαλέσουν άμεσα τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου τους για να πάρουν περαιτέρω αποφάσεις. Επιπλέον, είναι χαρακτηριστικό ότι οι μεριδιούχοι που παρακολουθούσαν με περισσή αγωνία, όλα αυτά τα χρόνια, την εξέλιξη της υπόθεσής τους, αισθάνονται ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που το δικαστήριο της Πάτρας στάθηκε στο ύψος του, παρά τις δύσκολες νομικές επιπλοκές που προκάλεσαν στην υπόθεση διάφοες δικονομικές ερμηνείες και άλλες προσπάθειες για να πέσουν οι κατηγορούμενοι στα μαλακά. Συνοπτικά, η απόφαση αυτή της ∆ικαιοσύνης, με τις αυστηρές ποινές που επέβαλε, αποτελεί σταθμό στην εξέλιξη του συνεταιριστικού κινήματος στη χώρα μας, το οποίο, σε αντίθεση με τη θετική ανάπτυξή του σε χώρες της Ευρώπης, απέτυχε στη χώρα μας λόγω κακοδιαχείρισης, με αποτέλεσμα οι εποπτικές Αρχές να άρουν την άδεια λειτουργίας, όχι μόνο της Αχαϊκής στην Πάτρα, αλλά και από τις συνεταιριστικές τράπεζες σε άλλες πόλεις, όπως στη Λαμία, τη Χαλκίδα, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, την Πελοπόννησο κ.ο.κ. Τέτοιες αποφάσεις θωρακίζουν, έστω και με καθυστέρηση ετών, τους αρμούς της οικονομίας και της κοινωνίας μας και θέτουν φραγμό στην εκμετάλλευση της λαϊκής αποταμίευσης από ισχυρούς τοπικούς παράγοντες οι οποίοι αξιοποιούν τέτοιους κοινωνικούς φορείς για ίδιον όφελος».
