Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
ΑΡΘΡΟ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Ως δημότης Αιγίου και μόνο – προς αποφυγήν παρεξηγήσεων – κι ως ένας εκ των πολλών που έχουν ασχοληθεί κατά το παρελθόν με τα κοινά, μέσα από την ενεργό κεντρική Πολιτική αλλά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση της Αιγιάλειας, αλλά και με το “μάτι” πάντα του επί τρεις δεκαετίες Δημοσιογράφου, νιώθω όσο ποτέ την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας κάποιες διαπιστώσεις:
Παρακολουθώντας τα δημοτικά πράγματα, από τις Δημοτικές Εκλογές του 2023 και μετά, νιώθω πως αυτές, για τους εμπλεκόμενους, δεν τελείωσαν ποτέ!
Η αναπάντεχη απώλεια του επανεκλεγέντος Δημάρχου Δ. Καλογερόπουλου, εκ του νόμου, επέφερε την ανάδειξη του διαδόχου του, που πράγματι δεν αποτελεί επιλογή της τοπικής κοινωνίας.
Ο Π.Ανδριόπουλος, ωστόσο, θεσμικά δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας “κατά τύχη” Δήμαρχος, αλλά ως κανονικός Δήμαρχος, που οφείλει να διοικήσει με βάση το προεκλογικό πρόγραμμα για το οποίο η Παράταξη που κέρδισε τις εκλογές, κατέθεσε στις κάλπες. Η αντίληψη που καταγράφεται – δυστυχώς τόσο εντός της δημοτικής του ομάδας όσο και έξω στην κοινωνία – ότι δηλαδή “δεν κάνει” είναι θεσμικά υβριστική και ουσιαστικά καταστροφική. Κάνει δεν κάνει, αυτός είναι και θα είναι ο Δήμαρχος της Αιγιάλειας μέχρι και το τέλος του 2028.
Μέχρι τότε, για 3 ολόκληρα χρόνια, αλίμονο αν μείνουμε στο πρόσωπο εξουσίας και όχι στην αξία της ουσίας.
Δυστυχώς, οι πρώτοι που δεν αντιλαμβάνονται το παραπάνω είναι κάποιοι από τους Δημοτικούς Συμβούλους του Δημάρχου. Διαγκωνίζονται για τα ιμάτιά του! Για το ποιος θα τον διαδεχθεί το 2029. Τον αποκαθηλώνουν αυτοί, που τον εξέλεξαν στη θέση του Δημάρχου ή κι όσοι είχαν μια άλλη επιλογή.Απροκάλυπτα, άγονται και φέρονται, ως υποψήφιοι δήμαρχοι το 2028 και ξεχνούν πως, δεν είναι μόνο ο Δήμαρχος, αλλά κι οι ίδιοι (όλοι) οι οποίοι θα κριθούν για όσα θα έχουν κάνει ή δεν έχουν κάνει μέχρι τότε.
Υπό αυτή τη κατάσταση ελλοχεύει ο κίνδυνος τα 3 εναπομείναντα χρόνια να κυλήσουν κενά πολιτικού περιεχομένου και να χαθούν για την περιοχή, σε μία περίοδο προκλήσεων αλλά και ευκαιριών, όπου τα προβλήματα και οι ανάγκες δεν μπορούν να περιμένουν.
Ουδείς νοιάζεται αν το 2028 στις κάλπες θα βρίσκεται… ο Τάκης, ο Γιώργος, ο Βασίλης, ο Νίκος, η Μαρία, ή όποιος άλλος!
Από την άλλη, η Αντιπολίτευση, με τη μοναδική δυναμική μιας Ελάσσονος Μειοψηφίας των 40 ψήφων διαφορά από την Πλειοψηφία, έχει την υποχρέωση να στηρίξει την θεσμική ιδιαιτερότητα ενός “μη εκλεγμένου” Δημάρχου κι όχι αυτό να το κάνει διαρκώς “σημαία” μόνιμης αντιπαράθεσης και άρνησης στήριξης της Δημοτικής Αρχής. Κατ’ ουσία η Αντιπολίτευση θα έπρεπε να παρέχει “νομιμοποίηση” στον “μη εκλεγμένο” Δήμαρχο, οδηγώντας αυτόν σε έναν “υποχρεωτικό” διάλογο μαζί της, ώστε τα θέματα να συζητούνται εξαντλητικά και οι αποφάσεις να λαμβάνονται συνεναιτικά, με επί ίσοις όροις προτάσεις. Άλλωστε σε επίπεδο εκλογικής δύναμης επί ίσοις όροις είναι.
Η μόνιμη κόντρα, οι διενέξεις και η παντελής απουσία συνεργασίας, διαλόγου και κοινού βηματισμού, απ’ όπου κι αν προέρχεται, δεν δίνει πόντους στην Αντιπολίτευση. Ξεγελιέται, αν νομίζει πως πολεμώντας τον “κατά τύχη” Δήμαρχο κερδίζει πολιτικούς πόντους ή ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, δηλαδή θα πάρει τη ρεβάνς.
Υπό την πάγια προαίρεση για το τόσο αυτή ως Παράταξη, αλλά και όλες οι άλλες εντός ή εκτός Δημοτικού Συμβουλίου θα βρίσκονται στις κάλπες του 2028. Η πολιτική, μην ξεχνάμε είναι κινούμενη άμμος!
Αντίθετα, η Αντιπολίτευση θα κριθεί και αυτή για το τι έκανε αυτά τα 3 χρόνια, που μεσολαβούν μέχρι τις Δημοτικές Εκλογές. Σίγουρα δεν έχει την ευθύνη της διοίκησης, αλλά κουβαλά θεσμικά πάνω της τη μισή κοινωνία και οφείλει να υπηρετήσει την ουσία….όχι με γνώμονα την μελλοντική εξουσία.
Δυστυχώς, εύκολα σήμερα προκύπτει το συμπέρασμα:
Πολλοί, τόσο από την Δημοτική Αρχή, όσο και από την Αντιπολίτευση – οργανωμένα ή μεμονωμένα – πιο πολύ δείχνουν να νοιάζονται για τις μακρινές Δημοτικές Εκλογές του 2028 και λιγότερο με το έργο που πρέπει να παράξουν, με κάθε τρόπο κι ο καθένας στον τον θεσμικό του ρόλο. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις των πιο συνετών…
Θεμιτές οι προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά όλα στην ώρα τους κι ενώ πρώτα ο καθένας θα έχει πράξει το χρέος του απέναντι στην κοινωνία, μέχρι τις επόμενες Δημοτικές Εκλογές.
Με την σημερινή πολιτική ελαφρότητα, που κάποιοι επιδεικνύουν, θα έχουν την απόλυτη ευθύνη γιατί ο χρόνος θα έχει παρέλθει με απραξία, όχι ουσία αλλά με το βλέμμα μόνο στην εξουσία!
Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος
Δημοσιογράφος
Δημότης Αιγίου
