Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας: Οι ΑμεΑ ασθενείς αποκλείονται από το ΕΣΥ, η Πολιτεία οφείλει άμεση απάντηση

H Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας, αναφέρει σε ανακοίνωση της:

   Η ΕΙΝΑ καταγγέλλει τις απαράδεκτες συνθήκες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η καθημερινή πραγματικότητα που βλέπουμε στα νοσοκομεία της Αχαΐας και όλης της χώρας αποδεικνύει ότι το ΕΣΥ, όπως έχει αφεθεί, δεν είναι προσβάσιμο, δεν είναι ισότιμο και δεν είναι ανθρώπινο.

1. Ανεπαρκής πρόσβαση – εμπόδια παντού. Πολλά νοσοκομεία παραμένουν χωρίς λειτουργικές ράμπες, χωρίς επαρκείς ανελκυστήρες, χωρίς ειδικούς χώρους εξέτασης ή αναμονής, ενώ άτομα σε αμαξίδιο ή με μειωμένη κινητικότητα εξαναγκάζονται να μεταφέρονται από συνοδούς ή προσωπικό. Αυτό δεν είναι φροντίδα· είναι θεσμική εγκατάλειψη.

2. Ραντεβού που δεν μπορούν να κλειστούν – υπηρεσίες που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Οι πλατφόρμες ραντεβού και οι τηλεφωνικές υπηρεσίες δεν είναι προσβάσιμες σε άτομα με αισθητηριακές ή γνωστικές αναπηρίες. Η υποστελέχωση επιμηκύνει δραματικά τους χρόνους αναμονής. Η «ψηφιακή μετάβαση» έχει σα στόχο να γίνει πιο αποτελεσματικό ο κράτος στο κομμάτι της εμπορευματοποίησης και της περιστολής κοινωνικών δαπανών αδιαφορώντας για την προσβασιμότητα.

3. Επικοινωνιακός αποκλεισμός Άτομα με τύφλωση, κώφωση ή ψυχική νόσο δεν έχουν πρόσβαση σε: (α) διερμηνείς νοηματικής, (β) προσβάσιμες μορφές ενημερωτικού υλικού, και (γ) επαγγελματίες εκπαιδευμένους στην επικοινωνία με ΑμεΑ. Το ΕΣΥ λειτουργεί λες και αυτές οι ανάγκες «περισσεύουν».

4. Η οικονομική επίθεση: φάρμακα και αναλώσιμα δεν είναι δωρεάν. Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη με τη διαρκή μετακύληση  του κόστους στους ασθενείς. Πλήθος αναλώσιμων, βοηθημάτων και φαρμάκων που ήταν δωρεάν ή χαμηλής συμμετοχής έχουν γίνει πλέον επιβάρυνση για τα άτομα με αναπηρία, τα οποία συχνά ζουν με χαμηλά εισοδήματα.

Το αποτέλεσμα: Άνθρωποι που χρειάζονται αναγκαία θεραπεία αναγκάζονται να την καθυστερήσουν ή να τη διακόψουν λόγω οικονομικών περιορισμών. Αυτό είναι ακραία κοινωνική αδικία και παραβίαση κάθε έννοιας δημόσιας υγείας.

5.Δομές αποκατάστασης: Η μόνη δημόσια κλινική αποκατάστασης κλειστού τύπου,αυτή του ΠΓΝΠ,  λειτουργεί για όλη την περιοχή με 8-12/21 κλίνες λόγω έλλειψης προσωπικού αναγκάζοντας τους ασθενείς να πληρώνουν από την τσέπη τους για υπηρεσίες αποκατάστασης, σε μία αποθέωση της ατομικής ευθύνης.

6. Η ρίζα του προβλήματος: πολιτικές που βλέπουν την υγεία ως κόστος και όχι ως δικαίωμα. Χρόνια τώρα, η Πολιτεία εφαρμόζει πολιτικές υποχρηματοδότησης, ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της υγείας. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα που δεν μπορεί να υπηρετήσει τους πιο ευάλωτους, γιατί έχει σχεδιαστεί για να μειώνει δαπάνες και να μεταφέρει κόστος στους ασθενείς – όχι για να προστατεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η ΕΙΝΑ απαιτεί:

·         Καθολική προσβασιμότητα σε όλες τις δημόσιες δομές.

·         Εκπαίδευση προσωπικού για την ορθή, ισότιμη αντιμετώπιση ασθενών με αναπηρία.

·         Δωρεάν πρόσβαση σε φάρμακα, αναλώσιμα και βοηθήματα για όλα τα ΑμεΑ.

·         Ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό και γενναία αύξηση της χρηματοδότησης,δημιουργία δημόσιων και δωρεάν δομών αποκατάστασης .

·         Ενιαίο, καθολικό, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας-Πρόνοιας με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό

Η αξιοπρέπεια και η υγεία δεν είναι διαπραγματεύσιμες.

Η Πολιτεία οφείλει να πάψει να αδιαφορεί και να διασφαλίσει ότι
κανένας άνθρωπος με αναπηρία δεν θα αποκλείεται

από το σύστημα το οποίο έχει υποχρέωση να τον προστατεύει.