Αίτηση σε υπουργό Δικαιοσύνης
Την ώρα που το Υπουργείο Δικαιοσύνης προσκαλεί σε εκδήλωση με τίτλο «Δικαστικός Χάρτης – Ο πρώτος χρόνος εφαρμογής του. Πώς βελτίωσε και επιτάχυνε την απονομή Δικαιοσύνης», η πραγματικότητα στην περιοχή μας διαψεύδει με τον πιο ηχηρό τρόπο το κεντρικό αυτό αφήγημα.
Για το Αίγιο, η υποτιθέμενη «επιτάχυνση» δεν υπήρξε ποτέ.
Αντίθετα, οδήγησε σε πρωτοφανή επιβράδυνση, δυσλειτουργία και θεσμική υποβάθμιση.
Γι’ αυτό η επαναφορά του Πρωτοδικείου Αιγίου ως αυτοτελούς δικαστικού σχηματισμού δεν είναι απλώς αίτημα∙ είναι αδήριτη ανάγκη.
Όταν ο Δικαστικός Χάρτης γράφεται χωρίς γνώση της μάχιμης πραγματικότητας
Είναι πλέον προφανές ότι όσοι σχεδίασαν και εφαρμόζουν αυτές τις αλλαγές δεν έχουν καμία σχέση με τη μάχιμη δικηγορία ούτε με την καθημερινή λειτουργία των δικαστηρίων.
Κάνουν καθαρά ασκήσεις επί χάρτου, χωρίς ουσιαστική γνώση των πραγματικών αναγκών, των πιέσεων και των ρυθμών της απονομής της Δικαιοσύνης.
Έχουν την ψευδαίσθηση ότι τα διαγράμματα, οι χρωματιστές ζώνες και τα θεωρητικά μοντέλα που παρουσιάζουν ως «μεταρρύθμιση» μπορούν να επιταχύνουν τη Δικαιοσύνη.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η απόσταση ανάμεσα σε όσους σχεδιάζουν και σε όσους βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή — δικηγόρους, δικαστές, πολίτες — είναι ακριβώς που παράγει τη δυσλειτουργία και την επιβράδυνση που όλοι βιώνουμε.
Η Δικαιοσύνη δεν είναι διάγραμμα σε χαρτί.
Είναι ζωντανή διαδικασία που απαιτεί εμπειρία, επαφή με την πραγματικότητα και σεβασμό στις ανάγκες του πολίτη.
Η αναγκαιότητα είναι αυτονόητη — και την αναγνωρίζουν όλοι
Η αναβάθμιση του Πρωτοδικείου Αιγίου σε αυτοτελή μονάδα αποτελεί επιβεβλημένη λύση.
Δεν το ζητούν συντεχνιακά οι δικαστές ή οι δικηγόροι.
Το απαιτεί η ίδια η κοινωνία.
Δικαστές, δικηγόροι και πολίτες συμφωνούν απόλυτα:
η περιοχή μας δικαιούται αυτοτελές Πρωτοδικείο — όχι μια υποβαθμισμένη παράλληλη έδρα χωρίς αυτονομία, χωρίς σταθερότητα και χωρίς λειτουργικότητα.
Ο «εκσυγχρονισμός» έγινε επιβράδυνση
Το Υπουργείο μιλά για βελτίωση και επιτάχυνση.
Όμως αυτό που ζούμε καθημερινά είναι το αντίθετο:
Ποινικές υποθέσεις πνίγονται σε συνεχείς αναβολές.
Οι ελλείψεις σε έδρες αποδιοργανώνουν καθημερινά το πρόγραμμα.
Οι δικαστές μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, αποσταθεροποιώντας τη λειτουργία των δικαστηρίων.
Δεν αξιοποιούνται όλες οι δικαστικές αίθουσες και δεν υπάρχουν σταθεροί δικαστές που να δικάζουν μεγαλύτερο αριθμό υποθέσεων, με αποτέλεσμα λόγω λήξης του ωραρίου να αναβάλλονται πολλές υποθέσεις και να ταλαιπωρούνται συνεχώς οι πολίτες και οι δικηγόροι.
Και το χειρότερο:
Οι εισαγγελείς στο Αίγιο αλλάζουν υπηρεσία κάθε μέρα, με αποτέλεσμα μια υπόθεση που χρεώνεται σήμερα να επιστρέφει στο ίδιο πρόσωπο μετά από 12 ή 13 ημέρες.
Αυτό δεν προκαλεί απλώς καθυστέρηση∙ προκαλεί σοβαρή επιβράδυνση ακόμη και στην άσκηση ποινικών διώξεων, επιβαρύνοντας δραματικά τον πολίτη και την ίδια τη λειτουργία της ποινικής διαδικασίας.
Το Πρωτοδικείο Αιγίου επί δεκαετίες λειτουργούσε με σταθερότητα, συνέχεια και αποτελεσματικότητα.
Μετά την εφαρμογή του Δικαστικού Χάρτη, οι διαδικασίες έχουν επιβραδυνθεί δραματικά και ο στόχος της επιτάχυνσης έχει μετατραπεί σε βαριά δυσλειτουργία, εις βάρος του πολίτη.
Στις επόμενες φάσεις αξιολόγησης του Δικαστικού Χάρτη,
το Υπουργείο και η Πολιτεία οφείλουν — άμεσα και χωρίς καθυστέρηση — να αποκαταστήσουν την αυτονομία του Πρωτοδικείου Αιγίου.
Εάν πραγματικά ενδιαφέρονται για την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, αυτό είναι το πρώτο και αναγκαίο βήμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΣΚΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΙΓΙΟΥ
















