Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Τι και αν έβρεχε πολύ την Κυριακή, τι και αν το «112»… μας έλεγε «μην πάτε»,
…εμείς πήγαμε, και ευτυχώς!
Γιατί το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας είναι ένα όνειρο, μια
πανδαισία, κυριολεκτικά. Εκεί φθάσαμε την Κυριακή το πρωί ως Ι.Λ.ΕΑ….
Ρίγη εθνικής συγκίνησης για το ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων! Είχα
μείνει στα «παλιά» και θυμόμουν μόνον τον Ερμή του Πραξιτέλους και την Νίκη του
Παιωνίου.
Αλλά σήμερα το Μουσείο αυτό, είναι ένα δεύτερο Μουσείο Ακροπόλεως, τρόπον
τινά! Τόσα πολλά μεγαλοπρεπή και πανέμορφα εκπληκτικής τέχνης
μόνο «κάτω» από τον Ιερό Βράχο συναντάς (και έγιναν τα Μουσεία
σχεδόν ταυτόχρονα).
Εξαιρετικής τέχνης είναι η τεράστια αναπαράσταση της μάχης Λαπίθων και
Κενταύρων (με φόντο ένα γάμο της Αρχαίας Ελλάδος). Μείναμε με το στόμα
ανοικτό: Τα μαρμάρινα σώματα σου μίλαγαν, πάρα πολύ εκφραστικές οι μορφές
τους, αν και άψυχα τα μάτια τους! Η ένταση της πάλης, η στεναχώρια, η δυσφορία,
η ανησυχία , ο πόνος των μαρμάρινων ανθρώπων, ανδρών και πανέμορφων
γυναικών, με πέπλα, αλλά και των Κενταύρων, είναι μοναδικά. Κι άλλα πολλά και
ποικίλα εκθέματα, που καθιστούν το Μουσείο αυτό ένα από τα καλύτερα στον
κόσμο, χωρίς υπερβολή. Αν οι Ολυμπιακοί αγώνες μαγεύουν έως σήμερα όλους
παγκοσμίως, αυτό το Μουσείο είναι μαγικό για την αρχαία Ελληνική τέχνη που – για
εμένα – παραμένει πρώτη και καλύτερα διαχρονικά!
Και πράγματι όταν άλλοι… έτρωγαν βελανίδια … εμείς φτιάχναμε Ναούς του Δία και
της Ήρας, Παρθενώνες και Ολυμπιακούς Αγώνες…
