Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Του Ιωάννη Καυκά
Πρώην Αξκου Ε.Σ. & Μέλος του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Κραθίου “Άγιος Νικόλαος”
Τα τελευταία χρόνια έγινα μέλος στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Κραθίου “Άγιος Νικόλαος”, ο οποίος διαχειρίζεται το λιμάνι Κρυονερίου Αιγιαλείας. Χρόνια τώρα πλανάται εκεί η απειλή κατεδάφισής του ως αυθαίρετη κατασκευή στο όνομα της προστασίας του αιγιαλού και της παραλίας. Πρόσφατα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων σύναψε σύμβαση για την κατεδάφισή του. Από έρευνα που έκανα προκειμένου να ανακαλύψω την αλήθεια και να διαμορφώσω τεκμηριωμένη άποψη στο θέμα, ανακάλυψα τα εξής:
Η κατασκευή του λιμανιού εγκρίθηκε το 1978 από τη Νομαρχία Αχαΐας, με τη σύμφωνη γνώμη του εφόρου Ακράτας, της υπηρεσίας Δημοσίων Κτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών (μετέπειτα ιδρύθηκε η Κτηματική Υπηρεσία) και όλων όσων προέβλεπε η νομοθεσία της εποχής εκείνης. Με την έγκριση της αρχικής εγκατάστασης, ανατέθηκε από τη Νομαρχία Αχαΐας η κατασκευή στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Κραθίου “Άγιος Νικόλαος”, τα μέλη του οποίου τότε χρηματοδότησαν συλλογικά ένα μεγάλο μέρος του έργου. Το 1992, η Νομαρχία Αχαΐας ενέκρινε την επέκτασή του, αναθέτοντας και πάλι την κατασκευή στον Όμιλο.
Το 1997, ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας (που ιδρύθηκε το 1991), με την εξουσία της θέσης του, εξέδωσε ένα δόλιο πρωτόκολλο κατεδάφισης, αναφέροντας απλά και αόριστα ότι υπάρχουν δύο λιμενοβραχίονες (130μ. και 50μ.) οι οποίοι κατασκευάστηκαν χωρίς άδεια από την αρμόδια αρχή. Στην έκθεσή του, απέκρυψε από την υπηρεσία του τις εγκρίσεις της Νομαρχίας Αχαΐας και κάλεσε τον Ναυτικό Όμιλο να κατεδαφίσει την κατασκευή. Ακολούθησε και μια καταγγελία από 5-6 κατοίκους του παρακείμενου οικισμού “Ποροβίτσα Αιγιαλείας” ότι το λιμάνι προκαλεί διάβρωση στην ακτή.
Τώρα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση έρχεται να δώσει τη “λύση”, συνάπτοντας σύμβαση με εργοληπτική εταιρεία με έργο, άκουσον άκουσον, “Κατεδάφιση Αυθαίρετων Κατασκευών στα λιμανάκια Κρυονερίου, Διακοφτού και Σελιανίτικων”, διαθέτοντας κονδύλιο άνω των 600.000 ευρώ. Για το Διακοφτό και τα Σελιανίτικα δεν έχω γνώση πώς και γιατί εκδόθηκαν πρωτόκολλα κατεδάφισης, τα οποία όμως έχουν ένα κοινό σημείο: τον εκδότη τους, τον προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας Αχαΐας, κ. Παναγιώτη Κακούνη. Για το Κρυονέρι, από τα έγγραφα που βρήκα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το πρωτόκολλο συντάχθηκε αποκρύπτοντας δόλια τις δύο άδειες που είχαν εκδοθεί και κατηγορώντας τον Ναυτικό Όμιλο ως ιδιώτες που έδρασαν παράνομα.
Το σίριαλ αυτό διαρκεί 47 έτη, με υποσχέσεις αιρετών, βουλευτών και πολιτικών εν γένει (συνήθως προεκλογικά) για την τακτοποίηση και οριστική επίλυση του θέματος. Ωστόσο, 47 χρόνια δεν ήταν αρκετά. Η απόφαση, λοιπόν, έχει ληφθεί, ο εργολάβος έχει εγκατασταθεί για να παραδώσει εντός 12 μηνών μια ακτογραμμή όπου η θάλασσα θα σκάει στα θεμέλια της πρόσφατης νέας σιδηροδρομικής γραμμής Κιάτου-Αιγίου. Η κατεδάφιση θα στερήσει από εκατοντάδες κατοίκους, επισκέπτες και επαγγελματίες αλιείς το λιμανάκι τους, θα καταστρέψει τις δύο παρακείμενες παραλίες που εξυπηρετούν χιλιάδες λουόμενους και θα εξαφανίσει μια λιμενική εγκατάσταση που εξυπηρετεί πάνω από 100 σκάφη εδώ και 47 έτη, προκαλώντας τεράστια περιβαλλοντική και οικολογική καταστροφή.
Το μόνο “θετικό” της κατεδάφισης, βεβαίως, είναι ότι θα προσφέρει μια ερημική, ιδιωτική παραλία στους 5-6 καταγγέλλοντες, ώστε να απολαμβάνουν το μπάνιο τους με απόλυτη ηρεμία. Το ερώτημά μου είναι: Με τέτοια “έργα”, σπαταλώντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να επιστρέψει η παραλία στη μορφή που είχε το 1970, έρχεται η ανάπτυξη για την περιοχή; Ποιος αιρετός, βουλευτής ή υπουργός θα είναι υπερήφανος που θα παραλάβει ένα τέτοιο έργο; Ποιος θα κόψει την κορδέλα δίπλα στη θάλασσα, πάνω στα θεμέλια της σιδηροδρομικής γραμμής και στα απομεινάρια δύο εξαιρετικών παραλιών και ενός λιμένα;
Με ένα μικρό κλάσμα του ποσού που θα διατεθεί για την κατεδάφιση, θα μπορούσε να βελτιωθεί περαιτέρω η λιμενική εγκατάσταση και να μετατραπεί σε στολίδι και πόλο έλξης για την ευρύτερη περιοχή. Μετά την απόφαση που πήρε πρόσφατα η Γενική Συνέλευση, ήρθε πλέον η ώρα της ανάληψης ευθυνών από όλους όσους εμπλέκονται σε αυτό το “αναπτυξιακό” και πανάκριβο έργο.
