Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Αγ. Γεράσιμος, Ομαλά Κεφαλληνίας: 12 Ιουνίου 2004, παραμονή Ευρωεκλογών, ώρα 13.00… και κάτι το μεσημέρι, το νοικιασμένο αυτοκίνητο που οδηγώ παρκάρει έμπροσθεν της Μονής.
Με θλίψη μου, βλέπω την εξωτερική θύρα κλειστή και την σχετική πινακίδα για το μεσημεριανό κλείσιμο, κι αναχωρώ απογοητευμένος που δεν πρόλαβα! Προσεύχομαι απ ‘ έξω… για την βοήθεια του Αγίου Γερασίμου –του προστάτου μου- για τα καθήκοντά μου ως δικαστικός αντιπρόσωπος στα «Δονάτα» ( το χωριό του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση), αλλά και γενικότερα, φυσικά.
Αυτό θυμήθηκα, σήμερα το πρωΐ 16 Αυγούστου –που γράφονται αυτές οι γραμμές-παρακολουθώντας την λιτανεία του Αγ. Γερασίμου από το « Ιόνιαν tv », έξω από την (τότε κλειστή) εξώθυρα και σε αρκετά μεγάλη απόσταση διεξαγομένη!
Πλήθος πιστών την ακολουθεί, αλλά πάμπολλοι σε μήκος 2-3 χιλιομέτρων τουλάχιστον (μέχρι, τις 12 παρά 20, να «κοπεί» η ζωντανή μετάδοση) είναι οι ξαπλωμένοι καταγής που έχουν κάνει τάμα, οι άρρωστοι από διάφορες ασθένειες και ψυχολογικές, κ.λ.π. Οι υπεύθυνοι της λιτανείας τους «χαμηλώνουν» τα κεφάλια για να περάσει από πάνω τους ο Άγιος! «Φανταστικό», απίστευτο… θέαμα! Πολλή μεγάλη η πίστη και η ελπίδα να ξαπλώνουν στο τσιμέντο, στην άσφαλτο μέσα στο Αυγουστιάτικο λιοπύρι! Επί ώρα πολλή!
Κι όμως, κάτι ξέρουν, που πιστεύουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι οι εμπερίστατοι : Στον Θεό, στην Παναγία μας, που μόλις χθες γιορτάσαμε την Κοίμησή της, και στον Πολιούχο -και «ολόσωμο»- Άγιο της Κεφαλλονιάς, τον αγαπητό Αγ. Γεράσιμο το νέο ασκητή. Πολλοί θεραπεύονται επί τόπου (!), αφού… εκβάλλονται, μόλις περάσει ο «Άγιος» από πάνω τους, τα δαιμόνια! Οι φωνές του το αποδεικνύουν και όσοι πιστοί, θαυμάζουμε!!!
Δεν θέλω να γράψω κάτι άλλο, γιατί θεωρώ το παραπάνω τον καλύτερο επίλογο αυτού του σύντομου κειμένου.
Η δύναμη του Αγίου, η παρρησία του και η μεσιτεία του προς τον Θεό είναι τεράστιες.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ! ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ.
Υ.Γ.: Φέτος, στις 20 Οκτωβρίου, στην άλλη εορτή του εν Κεφαλληνία Αγίου, ελπίζω να μεταβώ στα «Ομαλά»… επιτέλους, με την εξώθυρα ολάνοιχτη!
Ο Θεός κι ο Άγιος να «δώσουν»…
